άνθρωπος που μπορούσε να διακρίνει την αλήθεια μέσα από τα γεγονότα της ζωής
στρατιωτικός ηγέτης που οδηγούσε τους Ισραηλίτες στον πόλεμο εναντίον των εχθρών τους
Οι Ισραηλίτες, πολιτικά, ήταν οργανωμένοι την περίοδο των Κριτών:
ως πόλεις-κράτη, οχυρωμένες με υψηλά τείχη
σαν μια συνομοσπονδία
κάτω από τον βασιλιά τους, τον σαμουήλ
ελεύθερα. ο καθένας ζούσε όπου ήθελε, χωρίς να υπάρχει κάποια αρχή
Ο Σαμουήλ θεωρούσε μεγαλύτερο κίνδυνο για τον Ισραήλ:
τους εχθρικούς λαούς που έκαναν συχνές επιδρομές στα εδάφη τους
τους ληστές που έκαιγαν τα χωράφια και λήστευαν τα κοπάδια τους
να διαλυθούν οι φυλές του Ισραήλ
την απόμάκρυσή τους από το Θεό και την λατρεία των ειδώλων
Εκείνο που συνέδεε τους Ισραηλίτες:
ήταν η αγάπη τους για τον συνάνθρωπό τους
ήταν ο Νόμος που έλεγε να αγαπάς τον Κύριο το Θεό σου με όλη σου την καρδιά
ήταν η εγκατάστασή τους στη Χαναάν
ήταν ο εμπνευσμένος κριτής και προφήτης Σαμουήλ
Οι Ισραηλίτες ζήτησαν από τον Σαμουήλ βασιλιά:
επειδή ήταν επηρεασμένοι από τους γείτονές τους
επειδή ο θεσμός της βασιλείας ήταν ο καλύτερος για την εποχή
επειδή δεν είχαν βασιλιά
επειδή οι πρεσβύτεροι δεν κυβερνούσαν καλά
Ο Νόμος για τους Ισραηλίτες ονομαζόταν:
Θεϊκός νόμος
Νόμος του Ισραήλ
Μωσαϊκός Νόμος
Νόμος της παλαιάς Διαθήκης
Οι προειδοποιήσεις του Σαμουήλ για το θεσμό της βασιλείας ήταν:
1.θα παίρνει τους γιους να οργώνουν τα χωράφια του 2. θα παίρνει τις κόρες να του μαγειρεύουν και να του ζυμώνουν 3. θα παίρνει τα καλύτερα χωράφια και αμπέλια 4.θα παίρνει το δέκατο από τα προϊόντα σας
1. θα κάνει χορούς και γιορτές 2. θα παίρνει τα καλύτερα από τα ζωντανά σας 3. θα μετακινείται με άλογα κια άμαξες 4. θα ζει πλουσιοπάροχα
1. θα μένει σε παλάτι 2. θα έχει πολλούς υπηρέτες και στρατιώτες για τη φρουρά του 3. θα καταργήσει τις παλιές συνήθειες 4. θα βάζει φόρους σε όλους
1. θα περιφρονεί και θα καταφρονεί όλους 2. οι πρεσβύτεροι δεν θα υπάχουν πλέον 3.θα βγάζει νόμους για ότι θέλει 4. θα κάνει πολέμους χωρίς να ρωτάει κανένα
Η δεκάτη για τους Ισραηλίτες ήταν:
ένας στους δέκα πολίτες εκλεγόταν για τα δημόσια αξιώματα
κάθε δέκα χρόνια οι Ισραηλίτες δεν φύτευαν τίποτε στα χωράφια τους και ότι φύτρωνε το έπαιρναν οι φτωχοί
το ένα δέκατο από τα εισοδήματα της χρονιάς θα είναι αφιερωμένα στο βασιλιά
το ένα δέκατο από τα εισοδήματα της χρονιάς θα είναι αφιερωμένα στο Θεό
Το Ιωβηλαίο έτος:
εορταζόταν κάθε 30 χρόνια και γινόταν μεγάλες γιορτές για να θυμούνται την έξοδο από την Αίγυπτο
εορταζόταν κάθε επτά χρόνια και όλοι οι φτωχοί ζούσαν πλουσιοπάροχα
εορταζόταν κάθε πενήντα χρόνια, όπου οι δούλοι απελευθερώνονταν και τα κτήματα επέστρεφαν στον προηγούμενο ιδιοκτήτη τους
εορταζόταν κάθε πενήντα χρόνια, και οι ιερείς πρόσφερα το χρυσάφι από τοα τάματα στους φτωχούς
Στο Νόμο απαγορευόταν ρητά και κατηγορηματικά:
η ειδωλολατρεία, η μαντεία, η αδικία
να έρχονται οι ισραηλίτες σε επαφή με άλλους λαούς
να λατρεύουν το Θεό σε άλλους χώρους, εκτός από τους προβλεπόμενους
να υπάρχει βασιλιάς, επειδή βασιλιάς τους είναι μόνο ο Θεός