Print bookPrint book

Θεωρία καυστήρων

Στο αρχείο αυτό γίνεται μια αναφορά στην θεωρία της θεματικής ενότητας των καυστήρων

ιστοχώρος: Τηλεκπαίδευση
Μάθημα: Κεντρικές Θερμάνσεις
Book: Θεωρία καυστήρων
Printed by: Επισκέπτης
Date: Σάββατο, 4 Μάιος 2024, 6:16 πμ

Table of contents

Καυστήρες

Καυστήρας.

Καυστήρα ονομάζουμε το μηχανισμό που προκαλεί την καύση, δηλαδή την ένωση με το οξυγόνο, υγρών ή αερίων καυσίμων ή καλύτερα τη συσκευή που ρυθμίζει ποσοτικά και ποιοτικά την καύση του καυσίμου. Ξεχωρίζουμε τους καυστήρες ανάλογα με το είδος του καυσίμου αλλά και την κατασκευή και λειτουργία τους.

Διάκριση καυστήρων                                                                                                    Έτσι τους διακρίνουμε σε καυστήρες :
- Ελαφριού πετρελαίου (diesel)
- Ακάθαρτου πετρελαίου (μαζούτ)
- Φυσικού αερίου, υγραερίου, φωταερίου
- Στερεών καυσίμων (όπως λιπαντικά ή βιομάζα)
- Μικτών καυσίμων 
Επίσης οι καυστήρες διακρίνονται σε :
- Ατμοσφαιρικούς: Καυστήρες που το καύσιμο ενώνεται με το οξυγόνο του αέρα που βρίσκεται ελεύθερο στην ατμόσφαιρα ή καλύτερα δεν διοχετεύεται από κάποιο ανεμιστήρα.
- Περιστροφικούς: Πρόκειται για καυστήρες υγρών καυσίμων που «πετούσαν» το καύσιμο στο χώρο καύσης μέσω περιστρεφόμενων «ποτηριών».
- Διασκορπισμού: Είναι οι πιο συνηθισμένοι και ονομάζονται έτσι γιατί διασκορπίζουν το καύσιμο πρεσάροντάς το με μικρή πίεση (7 bar) και λέγονται μη πιεστικοί ή με μεγάλη πίεση (10-15 ή και 20 bar) και λέγονται πιεστικοί.

Στη θέρμανση έχουν καθιερωθεί κυρίως οι πιεστικοί καυστήρες διασκορπισμού, ενώ οι καυστήρες μαζούτ χρησιμοποιούνται μόνο στη βιομηχανία και μακριά από αστικά κέντρα.

Ισχύς καυστήρα

Ισχύς του καυστήρα                                                                                             «Ισχύς του καυστήρα» ονομάζεται η μέγιστη δυνατή κατανάλωση καυσίμου κατά τη λειτουργία του και εκφράζεται συνήθως σε kg/h (βάρος καυσίμου ανά ώρα). Η ισχύς του καυστήρα πρέπει να αναγράφεται πάνω σε ανθεκτική πινακίδα στην οποία πιο αναλυτικά πρέπει επίσης να αναγράφεται

α) Ο κατασκευαστής
β) Ο τύπος του καυστήρα
γ) Το έτος κατασκευής
δ) Ο αριθμός παραγωγής
ε) Η ωριαία μέγιστη και ελάχιστη παροχή καυσίμου σε kg/h
στ) Το είδος καυσίμου
ζ) Ενδείξεις για τις προδιαγραφές που τηρήθηκαν στην κατασκευή και σήματα ελέγχου και ποιότητας
Τα Ελληνικά πρότυπα για τους καυστήρες υγρών καυσίμων είναι τα ΕΛΟΤ 276 και 386.


Πιεστικός καυστήρας

Πιεστικός καυστήρας

Ο πιεστικός καυστήρας διασκορπισμού ελαφριού πετρελαίου είναι ένας συνδυασμός διαφόρων εξαρτημάτων συνδεμένων μεταξύ τους. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για ένα κέλυφος (σασί) που πάνω του στερεώνονται ένας ηλεκτροκινητήρας, μια γραναζωτή αντλία, μια (τουλάχιστον) ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα, ένας μετασχηματιστής, ένας αυτόματος καύσης και η φλογοκεφαλή με τα υπόλοιπα εξαρτήματα.

Κατά την έναυση έχουμε τροφοδότηση και εκκίνηση του κινητήρα, στον άξονα επί του οποίου βρίσκεται βιδωμένη μια φτερωτή έτσι ώστε να διοχετεύει αέρα στο εσωτερικό του κελύφους και από εκεί στο χώρος καύσης μέσα από το διασκορπιστήρα. Στον άξονα του ίδιου κινητήρα βρίσκεται τοποθετημένος ένας ειδικός σύνδεσμος (κόμπλερ) από εύκαμπτο υλικό που δίνει κίνηση στην αντλία του καυσίμου. Αφού στρέψει ο άξονας της αντλίας και μάλιστα με τη φορά και τις στροφές του κνητήρα, δημιουργείται υποπίεση στην αναρόφιση και πίεση στην κατάθλιψη της αντλίας. Έτσι από τη μια αναροφάται το πετρέλαιο και από την άλλη πρεσάρεται προς το ακροφύσιο.

Ταυτόχρονα με τον κινητήρα, κατά την έναυση τροφοδοτείται και ο μετασχηματιστής δημιουργώντας υψηλή τάση στο δευτερεύον του κύκλωμα που μεταφέρεται με τα ειδικά ανθεκτικά καλώδια (υψηλής τάσης) σε δύο ηλεκτρόδια που δημιουργούν έτσι σπινθηρισμό από βολταικό τόξο μπροστά από το μπεκ. Μετά τη λειτουργία του κινητήρα για μερικά δευτερόλεπτα μαζί με το μετασχηματιστή (χρόνος προαερισμού) τροφοδοτείται και η ηλεκτροβαλβίδα που ελέγχει τη ροή του καυσίμου στο σωλήνα από την αντλία προς το ακροφύσιο.

Έχουμε πετρέλαιο ψεκασμένο σε πολύ μικρά σταγονίδια, έχουμε αέρα στροβιλιζόμενο και έχουμε και σπινθήρα στο ίδιο σημείο στη φλογοκεφαλή του καυστήρα, άρα έχουμε εύκολα και την ανάφλεξη. Μετά την ανάφλεξη, αφού διεγερθεί η φωτοαντίσταση από την ύπαρξη φλόγας, διακόπτεται η λειτπυργία του μετασχηματιστή. Οργανο επιτήρησης δηλαδή είναι η φωτοαντίσταση που μπορεί να είναι και φωτοκύταρο ή ιονιστής. Οι εντολές όμως για τις λειτουργίες όλων των εξαρτημάτων δίνονται από τον αυτόματο καύσης.