ΛΙΝΑΙΟΣΓνωστός με τον τίτλο «πατέρας της ταξινόμησης». Το σύστημά του για την ονομασία και την ταξινόμηση των οργανισμών χρησιμοποιείται σήμερα ευρέως (με πολλές αλλαγές). «Ο Αιώνιος, ο Άπειρος, ο Παντογνώστης, ο Παντοδύναμος Θεός, πέρασε κοντά μου, δεν τον είδαν τα μάτια μου, δεν τον είδα πρόσωπο προς πρόσωπο, αλλά η ανταύγεια της θειότητος εγέμισε την ψυχή από άφωνο θαυμασμό, είδα τα ίχνη του Θεού στα έργα του».
Οι ιδέες του όσον αφορά στην ταξινόμηση επηρέασαν ολόκληρες γενιές βιολόγων τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του όσο και αργότερα. Επηρεάστηκαν από αυτόν ακόμη κι εκείνοι οι βιολόγοι που εναντιώνονταν στις φιλοσοφικές και θεολογικές του θέσεις, βάσει των οποίων ανέπτυξε το σύστημα ταξινόμησης. |
ΔΑΡΒΙΝΟΣΑναμφίβολα ήταν μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του 19ου αιώνα, ο οποίος έμελλε να απασχολεί διεθνώς, για σχεδόν δύο αιώνες μετά την γέννησή του, την επιστήμη (βιολογία, γεωλογία, παλαιοντολογία, γενετική, κλπ), την πολιτική (Μαρξισμός, διαλεκτικός υλισμός, κλπ) και την κοινωνιολογία. Επίσης έμελλε να προκαλέσει ένα πλήθος από θεολογικά και φιλοσοφικά ερωτήματα, πυροδοτώντας κάθε είδους διαφωνίες και αντιπαραθέσεις, μεταξύ των εκπροσώπων καθενός από τους παραπάνω κλάδους της κοινωνίας. |
ΛΑΒΟΥΑΖΙΕΓεννήθηκε στο Παρίσι στις 26 Αυγούστου 1743. Ήταν γιος πλούσιας γαλλικής οικογένειας δικηγόρων. Σπούδασε νομική για χάρη του πατέρα του, αλλά το πραγματικό του ενδιαφέρον ήταν η επιστήμη. Στην αρχή στράφηκε στη μελέτη της γεωλογίας. Το 1765 πήρε ειδικό χρυσό μετάλλιο για μια εργασία του σχετικά με το φωτισμό στους δρόμους του Παρισιού.
Έγινε μέλος της Ακαδημίας της Επιστήμης, καθώς και της Γενικής Εφορίας, μιας ιδιωτικής εταιρίας που εξαγόραζε από την κυβέρνηση το δικαίωμα συλλογής φόρων από τα διάφορα είδη εμπορίου. Η εταιρία, αν και του απέφερε μεγάλα οικονομικά οφέλη καθώς και τη δυνατότητα να αυτοχρηματοδοτεί τις έρευνές του, ήταν τελικά η αιτία της καταδίκης του σε θάνατο. |
ΛΕΟΝΑΡΝΤΟΑμφιλεγόμενη προσωπικότητα που οι περισσότεροι γνωρίζουν σαν ζωγράφο. Ο ίδιος όμως ήταν γλύπτης, εφευρέτης, αρχιτέκτονας και μηχανικός και πλήθος ανακαλύψεων και κατασκευών υπήρξαν αποτέλεσμα δικής του εργασίας. Μεγαλωμένος στη Φλωρεντία, ο δημιουργός του Βιτρούβιου ανθρώπου, έδειξε από τα μικρά του χρόνια μεγάλα δείγματα ευφυΐας και καλλιτεχνικού ταλέντου τα οποία εξάσκησε μαθητεύοντας για χρόνια στο εργαστήρι του Αντρέα ντελ Βερόκιο. |
ΥΠΑΤΙΑ Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους. Για δεκαπέντε αιώνες θεωρείται ότι ήταν η μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα συχνά είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. Αυτή η ευγενής γυναίκα ξεχωρίζει στις σελίδες της ιστορίας σαν η μεγαλύτερη από τους μάρτυρες παγανιστές. |
ΑΙΝΣΤΑΙΝΜία από τις πιο δημιουργικές διάνοιες της ανθρώπινης ιστορίας, ήταν φυσικός γερμανό-εβραϊκής καταγωγής, που το 1940 πολιτογραφήθηκε Αμερικανός. Γεννήθηκε στην Ουλμ της Γερμανίας το 1879 και πέθανε στο Πρίνστον των ΗΠΑ το 1955. Στα πρώτα 15 χρόνια του 20ού αιώνα ανέπτυξε μία σειρά από θεωρίες που διακήρυξαν, για πρώτη φορά, την ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια ενώ, ταυτόχρονα, έδωσαν εντελώς νέο περιεχόμενο στις έννοιες του χώρου, του χρόνου και της βαρύτητας. Οι θεωρίες του δεν ήταν παρά μια βαθιά αναθεώρηση της παλαιάς Νευτώνειας Φυσικής και αποτέλεσαν επανάσταση για την επιστημονική και φιλοσοφική έρευνα. |
ΚΟΥΛΟΜΠΓεννήθηκε στις 14 Ιουνίου του 1736 στην Ανγκουλέμ της Γαλλίας και πέθανε στις 23 Αυγούστου του 1806 στο Παρίσι. Η πιο σημαντική μελέτη του, όμως, αφορούσε τους τομείς της ηλεκτροστατικής και του μαγνητισμού. Για να κάνει πειράματα χρησιμοποίησε το στροφικό εκκρεμές, το οποίο επινόησε ο ίδιος. Περιέγραψε επίσης τον τρόπο κατασκευής της μαγνητικής πυξίδας που βασίζεται στο στροφικό εκκρεμές. Η συμβολή του στον ηλεκτρισμό και στον μαγνητισμό με τη διεξαγωγή πειραμάτων ακριβείας απέσπασε αυτό το μέρος της Φυσικής από την παραδοσιακή φυσική φιλοσοφία και το ανήγαγε σε θετική επιστήμη. | |
ΑΝΤΕΡΣΟΝΕίναι μια από τις πιο διάσημες προσωπικότητες της επιστήμης. Υπήρξε πρωτοπόρος της ανθρώπινης γονιδιακής θεραπείας και πραγματοποίησε την πρώτη ανθρώπινη δοκιμή γονιδιακής θεραπείας. Γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1936 στην Τούλσα, Οκλαχόμα. γεννήθηκε σε μια καλλιεργημένη οικογένεια, ο πατέρας του ήταν πολιτικός μηχανικός και η μητέρα του ήταν δημοσιογράφος και καθηγήτρια. |
ΜπορνΗταν Γερμανός μαθηματικός και φυσικός, εβραϊκής καταγωγής. Γεννήθηκε στην Μπρατισλάβα, 11 Δεκεμβρίου 1882 – Γκέτινγκεν 5 Ιανουαρίου 1970 Συνέβαλε στην θεμελίωση της κβαντομηχανικής. Το 1954 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής, για την ερμηνεία που έδωσε στην κυματοσυνάρτηση του Έρβιν Σρέντιγκερ. Υπήρξε ένας εκ των 11 που υπέγραψαν το Μανιφέστο Ράσελ - Αϊνστάιν που υπογράμμιζε τους κινδύνους της χρήσης πυρηνικών όπλων. Ήταν προσωπικός φίλος με τον Αϊνστάιν, με τον οποίο διαφωνούσαν για την ισχύ της κβαντομηχανικής. |
ΓΟΥΟΤΣΟΝΕίναι ένας Αμερικανός μοριακός βιολόγος, γενετιστής και ζωολόγος, ο πιο γνωστός ως εφευρέτης της δομή του DNA το 1953 με τον Francis Crick. Βραβεύτηκε με βραβείο Νόμπελ Ψυχολογίας ή Ιατρικής για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τη μοριακή δομή των νουκλεϊκών οξέων και της σημασίας της για τη μεταφορά πληροφοριών σε έμψυχο υλικό. |
ΝΙΟΥΚΟΜΕΝ
(Περ.1664-1729) Γεννήθηκε στο Ντάρθμουθ ,Ντέβον της Αγγλίας κοντά σ' ένα μέρος της χώρας όπου ήταν φημισμένο για τα ορυχεία κασσίτερου. |
ΓΟΥΑΛΑΣ( 8 Ιανουαρίου 1823 – 7 Ιανουαρίου 1913), Μέλος του Τάγματος της Αξίας, Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας ήταν Ουαλός φυσιοδίφης, ανθρωπολόγος και βιολόγος. Η ανεξάρτητη πρόταση του για τη θεωρία της εξέλιξης προέτρεψε τον Δαρβίνο να δημοσιοποιήσει την δική του πιο ανεπτυγμένη και βασισμένη σε μεγαλύτερη έρευνα, αλλά ανέκδοτη, θεωρία νωρίτερα από ότι ο ίδιος επιθυμούσε. Είναι επίσης γνωστός ως ο "πατέρας της βιογεωγραφίας". |
ΦΛΕΜΙΝΓΚΓεννημένος το 1881 απο Σουηδούς γονείς τον γοήτευε απο μικρό η ιατρική. Οπως αργότερα είπε ο ίδιος, «χωρίς να το συνειδητοποιούμε, μαθαίναμε από τη φύση». Ο θάνατος του πατέρα του και η εγκατάσταση του αδελφού του Τομ (ο οποίος είχε σπουδάσει ιατρική) στο Λονδίνο έφεραν τον Αλέξανδρο στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου σε ηλικία 14 ετών. Μετά την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής του και με παρότρυνση του Τομ, άρχισε να εργάζεται σε ένα εφοπλιστικό γραφείο. Παρά το γεγονός ότι δεν του άρεσε ιδιαίτερα, παρέμεινε εκεί για 4 χρόνια. Ο θάνατος ενός θείου τον έκανε πλουσιότερο κατά 250 λίρες, τις οποίες αποφάσισε να επενδύσει σε σπουδές ιατρικής. Τις πραγματοποίησε με μεγάλη επιτυχία στο St. Mary's Medical School του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, όπου και παρέμεινε αρχικά ειδικευόμενος στη χειρουργική και στη συνέχεια στη βακτηριολογία. Εν έτει 1914 ήταν ήδη λέκτορας, όταν διέκοψε την ακαδημαϊκή καριέρα του για να υπηρετήσει την πατρίδα του κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1915 νυμφεύθηκε τη Σάρα Μακ Ελρόι από την οποία απέκτησε έναν γιο. Πολύ νωρίς το ερευνητικό ενδιαφέρον του στράφηκε στη δράση των βακτηρίων στο αίμα και στα αντισηπτικά. Αναζητούσε αντιβακτηριακούς παράγοντες οι οποίοι δεν θα ήταν τοξικοί στους ζωικούς ιστούς, πράγμα το οποίο τον οδήγησε το 1921 στην ανακάλυψη της λυσοζύμης, ενός ενζύμου με βακτηριολυτικές ιδιότητες το οποίο υπάρχει σε «ιστούς και εκκρίσεις», όπως ανέφερε στο σχετικό σύγγραμμά του. Μελετώντας τις βακτηριολυτικές ιδιότητες της λυσοζύμης, πραγματοποίησε στοιχειομετρικές αναλύσεις οι οποίες θα του φαίνονταν πολύ χρήσιμες αργότερα, όταν η περίφημη τύχη του τον έφερε αντιμέτωπο με την πενικιλίνη. Το 1928 τον βρήκε να εργάζεται με τον ιό της γρίπης. Φεύγοντας για διακοπές δύο εβδομάδων, άφησε πάνω στον πάγκο του ένα τρυβλείο πετρί («πιατάκι» με σκέπασμα στο οποίο καλλιεργούνται μικροοργανισμοί στο εργαστήριο) στο οποίο είχε εμβολιάσει σταφυλόκοκκο. Οταν γύρισε, είδε ότι εκτός από τον σταφυλόκοκκο στο τρυβλείο είχε αναπτυχθεί και ένας μύκητας. Η μόλυνση με μύκητα καθιστά τις βακτηριακές καλλιέργειες άχρηστες για το εργαστήριο και η φυσική πορεία των πραγμάτων θα ήταν να τις πετάξει κανείς στον κάλαθο των αχρήστων. Αυτός όμως δεν μπόρεσε να μην παρατηρήσει ότι γύρω από τον μύκητα υπήρχε μια καθαρή από βακτήρια περιοχή, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να δικαιολογηθεί με την ύπαρξη ενός παράγοντα ο οποίος εκκρινόμενος από τον μύκητα εμπόδιζε την ανάπτυξη των βακτηρίων. Η ανάλυση που πραγματοποίησε έδειξε ότι ο μύκητας ήταν ο Penicillium notatum και έτσι ο παράγοντας, ο οποίος απεδείχθη ικανός να σκοτώνει τα βακτήρια ακόμη και αραιωμένος 800 φορές, ονομάστηκε πενικιλίνη. Παρά το γεγονός ότι δημοσίευσε τα αποτελέσματά του το 1929, η σημασία τους δεν έγινε φανερή παρά μία δεκαετία αργότερα. Ακόμη και ο ίδιος έπαψε να ασχολείται με την πενικιλίνη το 1932. Ο κυριότερος λόγος για αυτό ήταν η αδυναμία του να προχωρήσει στην απομόνωση μεγάλων ποσοτήτων καθαρής πενικιλίνης, πράγμα το οποίο απαιτούσε γνώσεις τις οποίες δεν διέθετε. Σαν καλός επιστήμονας όμως, είχε φροντίσει να διατηρήσει τον πολύτιμο μύκητα που παρήγαγε το αντιβιοτικό του και να τον παραδώσει στους Howard Florey και Ernst Chain, οι οποίοι σε διάστημα ενός έτους όχι μόνο παρήγαγαν καθαρή πενικιλίνη, αλλά πραγματοποίησαν και το πείραμα που κατέδειξε την αξία αυτού του μορίου: χορήγησαν πενικιλίνη σε ποντίκια τα οποία είχαν μολυνθεί θανάσιμα με μικροοργανισμούς και τα παρατήρησαν να αναρρώνουν! Η πενικιλίνη έσωσε τη ζωή χιλιάδων στρατιωτών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και το 1945 χάρισε στους τρεις άνδρες το βραβείο Νομπέλ Ιατρικής. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι ο ίδιος είχε δει την αχίλλειο πτέρνα του αντιβιοτικού του από τα πρώτα κιόλας χρόνια, καθώς το 1946 σημείωνε ότι «η χορήγηση πενικιλίνης, ακόμη και σε μικρές δόσεις, οδηγούσε σε ανάπτυξη ανθεκτικότητας στους μικροοργανισμούς». Πέθανε τον Μάρτιο του 1955 από καρδιακή προσβολή, δύο χρόνια μετά τον γάμο του με την ελληνίδα γιατρό Αμαλία Κουτσούρη-Βουρέκα. | |
ΜΠΑΛΤΙΜΟΡΓεννήθηκε στης 7 Μαρτίου το 1938.Είναι ένας Αμερικανός βιολόγος, και ο βραβευμένος με Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής. Υπηρέτησε ως πρόεδρος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) από το 1997 έως το 2006 και είναι σήμερα καθηγητής Βιολογίας στο Caltech. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος του Πανεπιστημίου Rockefeller 1990–1991. |
ΒΟΛΤΑ
Ιταλός φυσικός(18 Φεβρουαρίου 1745 - 5 Μαρτίου 1827), ο οποίος έγινε κυρίως γνωστός για την ανακάλυψη της ηλεκτρικής μπαταρίας το 1800. Γεννήθηκε και σπούδασε στο Κόμο της Λομβαρδίας. Δε μίλησε μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών, ενώ εξέφραζε διανοητικά προβλήματα. Από την ηλικία των επτά ετών όμως, ήταν στο επίπεδο των άλλων παιδιών και άρχισε σύντομα να τα προσπερνά. Οι γονείς του, τον έστειλαν σε χριστιανικό σχολείο με σκοπό να γίνει δικηγόρος. Το 1774, έγινε καθηγητής της φυσικής στο γυμνάσιο του Κόμο. Το πάθος του ήταν πάντα η μελέτη της ηλεκτρικής ενέργειας και ενώ ακόμα όταν ήταν νέος σπουδαστής, έγραψε και ένα ποίημα στα λατινικά σε αυτήν την συναρπαστική νέα ανακάλυψη. Eισήγαγε τις έννοιες του δυναμικού (τάσης) και της ηλεκτρικής χωρητικότητας. Εφηύρε τηn ηλεκτρική μπαταρία, το ηλεκτρόμετρο και το ευδιόμετρο. |
ΦΡΑΓΚΛΙΝΟΣΓεννήθηκε στη Βοστόνη, ο πατέρας του ήταν παρασκευαστής κεριών και σαπουνιών. Ηταν νεότερος γιός της οικογένιας και μάλλον ο πιο αγαπημένος. Τον ελεύθερο του χρόνο τον αφιέρωνε στη μελέτη επιστημονικών και άλλων βιβλιων. Οι γονείς του επιθυμούσαν να γίνει κληρικός, όμως αυτός σε ηλικία 12 ετών έγινε βοηθός στο τυπογραφείο του αδερφού τού το 1723 σε ηλικία 17 ετών άφησε τη γενέτειρα του και πήγε στην Φιλαδέλφεια της Πελσυβάνια. Αρχικα δούλεψε σε διαφορά τυπογραφία της πόλης. Κάποια στιγμή ορθέ σε επαφή με τον Γουίλιαμ Κίθ ο οποίος τον έπεισε να ταξιδέψει στο Λονδίνο για να αναζητήσει τυπογραφικό εξοπλισμό και για να βελτιώσει την τέχνη του αλλά ο Κιθ δεν κράτησε την υπόσχεση του, οπότε βρέθηκε στο Λονδίνο χωρίς να γνωρίζει κανεναν. Το σημαντικότερο ειναι οτι ηρθε σε επαφή με την ευρωπαϊκή και επιστημονική σκεψη. Το 1730 ίδρυσε την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΠΕΝΣΥΛΒΑΝΙΑΣ.Το Σεπτέμβριο της ιδίας χρονιάς παντρεύτηκε την Ντεμπόρα Ράιντ. Λίγα χρονιά αργότερα κυκλοφόρησε ένα κείμενο το οποίο συνέβαλε στην ιδρυση του πανεπιστημίου της Πελσυβανια. Για 25 χρονιά εξέδιδε το ΑΛΜΑΝΑΚ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ ΡΙΤΣΑΡΝΤ ένα ημερολόγιο με επιστημονικές γνώσεις σε εκλαϊκευμένη μορφή επιτυχία του Αλμανάκ ήταν μεγάλη. Ειναι ενδεικτικό ότι η περιληπτική του έκδοση Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.
• |
ΚΙΟΥΡΙΓαλλίδα φυσικός και χημικός πολωνικής καταγωγής. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, στη σχολή Θετικών Επιστημών. Σε συνεργασία με το σύζυγό της, Πιερ, ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας. Ανακάλυψε επίσης το πολώνιο και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έγινε Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, ενώ τιμήθηκε δυο φορές με το βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική (1903) και τη Χημεία (1911). Είχε ως κύριο θέμα μελέτης τις ακτινοβολίες που εξέπεμπαν τα άλατα του ουρανίου με αποτέλεσμα την μετονομασία των «ακτινών ουρανίου» σε «ραδιενέργεια». Ακολούθησε η ανακάλυψη του πολωνίου και του ραδίου καθώς και ότι η ακτινοβολία του ραδίου κατέστρεφε τους καρκινικούς όγκους (Ραδιοθεραπεία). |
ΜΕΝΤΕΛΓεννήθηκε το 1822 και πέθανε το 1884. Υπήρξε βοτανικός και γενετιστής φυτών, ο πρώτος που έθεσε τις μαθηματικές βάσεις της γενετικής. Το ενδιαφέρον του για τις φυσικές επιστήμες αναπτύχθηκε αρκετά νωρίς. Μετά από σπουδές δύο ετών στο Φιλοσοφικό ινστιτούτο του Ολμούτζ (Τσεχοσλοβακία), μόνασε στη μονή του τάγματος των Αυγουστινιανών, όπου και χειροτονήθηκε ιερέας το 1847. Το διάστημα 1851-1853 διδάχθηκε θετικές επιστήμες, ενώ όντας καθηγητής πλέον, δίδασκε σε τοπικό γυμνάσιο μέχρι και το 1868, όπου και αναδείχθηκε σε ηγούμενο του μοναστηριού του. Το 1862, συνάδελφοί του ίδρυσαν τη Φυσιογνωστική Εταιρεία, στης οποίας τις συνεδριάσεις, συμμετείχε ενεργά και ο ίδιος.
Αρωγός του οι βιβλιοθήκες του μοναστηριού και του γυμνασίου, που περιείχαν σημαντικά επιστημονικά συγγράμματα για τη γεωργία και τη βοτανική, αποτελώντας για αυτόν εφαλτήριο για τις μελλοντικές του ανακαλύψεις. |
ΜΠΟΡΈνας από τους σπουδαιότερους φυσικούς του 20ου αιώνα, συνέβαλε στην κατανόηση της δομής του ατόμου και θεμελίωσε την κβαντομηχανική. Γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη το 1885. Ο πατέρας του, Κρίστιαν, ήταν καθηγητής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, ενώ η μητέρα του, Έλεν, καταγόταν από εύπορη οικογένεια με εξέχουσα θέση στους τραπεζικούς και βουλευτικούς κύκλους. Με τον αδερφό του, Χάραλντ, μοιράζονταν το πάθος για το ποδόσφαιρο και έπαιζαν μαζί στην ομάδα του πανεπιστημίου. Ο Χάραλντ μάλιστα έπαιζε στη δανική εθνική ομάδα ποδοσφαίρου. Φοίτησε στο Trinity College στο Κέημπριτζ και έκανε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Συνέχισε τις σπουδές του υπό τον Έρνεστ Ράδερφοντ στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Βασιζόμενος στη θεωρία του Ράδερφορντ (που ανακάλυψε το άτομο), δημοσίευσε, το 1913, το μοντέλο του για τη δομή του ατόμου, εισάγοντας τη θεωρία των ηλεκτρονίων που βρίσκονται σε τροχιές γύρω από τον πυρήνα του ατόμου, με τον αριθμό των ηλεκτρονίων στις εξωτερικές στιβάδες να καθορίζει τις χημικές ιδιότητες του στοιχείου. Εισήγαγε ακόμη την ιδέα ότι ένα ηλεκτρόνιο μπορούσε να πέφτει από τροχιά υψηλής ενέργειας σε τροχιά χαμηλής ενέργειας εκπέμποντας ένα φωτόνιο. Αυτό αποτέλεσε τη βάση της κβαντικής θεωρίας. Το 1916, έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και διευθυντής του νεοϊδρυθέντος τότε Ινστιτούτου Ατομικής Φυσικής, το 1920. Το 1922, τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής για τις «υπηρεσίες του στην έρευνα της δομής των ατόμων και της εκπεμπόμενης από αυτά ακτινοβολίας». Το Ινστιτούτο, υπό την καθοδήγησή του, αποτέλεσε πόλο έλξης για τους επιστήμονες τις δεκαετίες του 20 και του 30 και οι καλύτεροι θεωρητικοί φυσικοί πέρασαν από εκεί. Συνέλαβε ακόμη την αρχή της συμπληρωματικότητας: κάθε αντικείμενο μπορεί να αναλυθεί με δύο διαφορετικούς τρόπους, είτε ως κύμα είτε ως σωματίδιο. Μάλιστα, επέκτεινε φιλοσοφικά αυτή την τολμηρή αρχή. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, από την άλλη, προτιμούσε τον ντετερμινισμό της κλασικής φυσικής από την πιθανοκρατική φυσική του. Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, διασταύρωσαν πολλές φορές τα ξίφη τους για το αληθές της αρχής. Ένας από τους πιο διάσημους μαθητές του υπήρξε ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, από τους πρωτεργάτες στην ανάπτυξη της κβαντομηχανικής και επικεφαλής του γερμανικού προγράμματος για τη δημιουργία ατομικής βόμβας. Το 1943 και ενώ η Δανία βρισκόταν υπό ναζιστική κατοχή από το 1940, λίγο πριν συλληφθεί από τη γερμανική αστυνομία, δραπέτευσε στη Σουηδία και από εκεί ταξίδεψε στο Λονδίνο και στη συνέχεια στις ΗΠΑ. Κατά τη διαμονή του εκεί, συμμετείχε μυστικά στο Σχέδιο Μανχάταν, όπου για λόγους ασφαλείας χρησιμοποιούσε το όνομα Νίκολας Μπέικερ. Ανησυχούσε για τον αγώνα ταχύτητας στον οποίο άρχισαν να επιδίδονται τα κράτη με έπαθλο τα πυρηνικά όπλα και φέρεται ότι είπε: «Γι' αυτό πήγα στην Αμερική. Δεν χρειάζονταν τη βοήθειά μου για να φτιάξουν την ατομική βόμβα». Θεωρούσε ότι τα μυστικά της ατομικής ενέργειας έπρεπε να γίνουν κτήμα της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Μετά τον πόλεμο, επέστρεψε στην Κοπεγχάγη, υπερασπιζόμενος την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Πέθανε στη γενέτειρά του, το 1962. |
ΝΤΟΜΠΖΑΝΣΚΙΟυκρανός βιολόγος και γενετικός επιστήμονας. Μία απο τις ρήσεις που τον έκαναν γνωστό ήταν η εξής: |
ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ
| ||
ΓΑΛΙΛΑΙΟΣΙταλός μαθηματικός, αστρονόμος και φυσικός, που συνέβαλε αποφασιστικά στη σύγχρονη επιστημονική σκέψη. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που χρησιμοποίησε το τηλεσκόπιο για να μελετήσει το διάστημα και συγκέντρωσε αποδείξεις, με τις οποίες θεμελίωσε την άποψη του ότι η Γη στρέφεται γύρω από τον Ήλιο και δεν αποτελεί το κέντρο του Σύμπαντος, όπως πίστευαν μέχρι τότε. Η θέση του αυτή αποτελούσε τόσο ριζοσπαστική απόκλιση από τη μέχρι τότε υφιστάμενη θεωρία, ώστε, αφού καταδικάστηκε από την Ιερά Εξέταση στη Ρώμη, τον διέταξαν να αναιρέσει τις απόψεις του και τον ανάγκασαν να περάσει τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του σε κατ' οίκον περιορισμό. Διατύπωσε ανεπίσημα τις αρχές, που αργότερα περιλήφθηκαν στους δύο πρώτους νόμους της Μηχανικής του Νεύτωνα. Εξαιτίας των πρωτοποριακών εργασιών του σχετικά με τη βαρύτητα και την κινηματική και του επιτυχημένου συνδυασμού της μαθηματικής ανάλυσης με το πείραμα, συχνά αναφέρεται ως ο θεμελιωτής της Μηχανικής και της Πειραματικής Φυσικής. Ίσως το σημαντικότερο από τα επιτεύγματα του υπήρξε η επαναφορά του μαθηματικού ορθολογισμού, που ερχόταν σε αντίθεση με τη λογικο-λεκτική προσέγγιση του Αριστοτέλη, καθώς και η επιμονή του ότι "το βιβλίο της φύσης είναι γραμμένο με μαθηματικούς χαρακτήρες". Ξεκινώντας απ' αυτήν τη βάση, ήταν σε θέση να θεμελιώσει τις σύγχρονες πειραματικές μεθόδους. |
ΠΑΣΚΑΛ
Γεννήθηκε στην ΚΛΕΡΜΟΝ-ΦΕΡΑΝ το 1623.Ήταν ένα παιδί θαύμα μητέρα του πέθανε όταν ήταν σε ήταν 3 χρονών και μαζί με τον πατερά του μετακόμισε από την ΚΛΕΡΜΟΝ στο Παρίσι εκει άρχισε να μελετά γεωμετρία σε ηλικία δώδεκα ετων.Ανακάλυψε μονός του ότι το αθροισμα των γωνιών ενος τριγωνου ισούται με δυο ορθές γωνιές και όταν ο πατέρας του είδε τα επιτεύγματα του γιου του αποφάσισε να τον επιτρέψει να διδαχτεί την μελέτη των μαθηματικών κειμένων.Αρχισε να πηγαίνει στις συναντήσεις της ακαδημίας του ΜΕΡΣΕΝ,ενώ στα δεκαέξι του χρονιά ανέπτυξε σε μια γραμματεία περί κωνικών τομών το θεώρημα που φέρει το όνομα του.Απο το 1641 και για περίπου για τρία χρονιά εργάστηκε για την κατασκευή αριθμομηχανής που μπορούσε να κάνει πρόσθεση και αφαίρεση που ονομάστηκε <<Πασχαλινά>> Το 1647 ανακάλυψε την αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων και την χρήση βαρομέτρου για την μέτρηση του υψομετρου.Με την εργασία που δημοσιεύτηκε το 1654, έθεσε ως βάσεις για τη Συνδυαστική και το Λογισμό των Πιθανοτήτων.Στα είκοσι του χρονιά άρρωστησε και ασχολήθηκε περσότερο με την συγγραφή θρησκευτικών συγγραμάτων.Τελος,αξιζει να αναφέρουμε ότι παρά τις γνώσεις που κατείχε δεν δίδαξε σε Πανεπιστήμιο ενώ πέθανε στο Παρίσι το 1662 . |
ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Σεπτεμβρίου 1948 και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών απ'όπου αποφοίτησε το 1971.Δυο χρόνια αργότερα απέκτησε το διδακτορικό του απο το Πανεπιστήμιο Sussex της Αγγλίας,στη Θεωρητική Φυσική Υψηλών Ενεργειών.Διατέλεσε ερευνητής σε μεγάλα ερευνητικά κέντρα όπως στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη,στο Πανεπιστήμιο του Harvard και Cambridge κ.α.Κύρια ερευνητική του ασχολία είναι η Φυσική Υψηλών Ενεργειών και Κοσμολογία.Στόχος των ερευνών του αποτελεί η δημιουργεία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων στη Φύση όπως η θεωρία του Παντός όπου θα δίνεται μια επιστημονική ερμηνεία του Σύμπαντος. |
ΜΑΜΟΥΝΑΣΗ έρευνα του στην προφυλακτική θεραπεία γυναικών με καρκίνο του μαστού, έχει καθιερώσει τις σύγχρονες θεραπευτικές κατευθύνσεις, που ακολουθούν το ογκολογικά κέντρα παγκοσμίως |
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥΓεννήθηκε στο Ζιάκα Γρεβενών το 1937.Είναι αστροφυσικός και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο. Ανήκει στην ερευνητική ομάδα της ΝΑΣΑ για την εξερεύνηση του διαστήματος και ήταν από τους επικεφαλής της αποστολής του Παθφάιντερ στον Άρη.Στο ρομπότ του Pathfinder είχαν τοποθετηθεί συσκευές σχεδιασμένες από τον ίδιο, οι οποίες ανέλυσαν τη χημική σύσταση του πλανήτη και έδωσαν πολύτιμες πληροφορίες στους επιστήμονες τόσο για τον ''Κόκκινο πλανήτη'' όσο και για τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.Ακόμη,έχει μελετήσει τους κομήτες και είναι ένας από τους εμπνευστές των πρώτων αποστολών στον Κρόνο. |
ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣΟ Ερατοσθένης (Κυρήνη 276 π.Χ. – Αλεξάνδρεια 194 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας μαθηματικός, γεωγράφος και αστρονόμος. Θεωρείται ο πρώτος που υπολόγισε το μέγεθος της Γης και κατασκεύασε ένα σύστημα συντεταγμένων με παράλληλους και μεσημβρινούς. Ακόμα κατασκεύασε ένα χάρτη του κόσμου όπως τον θεωρούσε Έκανε αρκετές σημαντικές συνεισφορές στα Μαθηματικά και ήταν φίλος του σπουδαίου μαθηματικού Αρχιμήδη. Γύρω στο 225 π.Χ. εφηύρε τον σφαιρικό αστρολάβο, που τον χρησιμοποιούσαν ευρέως μέχρι την εφεύρεση του πλανηταρίου τον 18ο αιώνα. |
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣΑρχαίος Έλληνας γιατρός(Κως 460 π.Χ. - Λάρισα 377 π.Χ.), ο οποίος θεωρείται μία από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες στην ιστορία της ιατρικής. Αναφέρεται ως ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στο πεδίο της ιατρικής επιστήμης ως ο ιδρυτής της ομώνυμης Ιατρικής Σχολής. |
ΚΑΝΕΛΛΟΣΗ συμβολή του στην καθιέρωση της ογκολογίας ως ειδικότητα της ιατρικής, η ανάδειξη της ποιοτικής ιατρικής ογκολογικής έρευνας και η καθιέρωση πρωτοπόρας θεραπείας των κακοήθων λεμφωμάτων, τον εντάσσουν στους πρωτοπόρους παγκόσμιους ερευνητές. |
ΦΑΫΜΑΝ
Γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1918 στο Far Rockaway, ένα προάστιο της Νέας Υόρκης, από γονείς μικρής σχετικά μόρφωσης.Ήταν ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς φυσικούς, ο οποίος τιμήθηκε και με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την δουλειά του στην Κβαντική Μηχανική, ειδικά για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της Κβαντικής ηλεκτροδυναμικής. Άλλες σημαντικές συνεισφορές του, μεταξύ άλλων, είναι η πρόβλεψη της ύπαρξης των κουάρκς και η εξήγηση της υπερρευστότητας του υγρού ηλίου |
ΧΟΪΧΕΝΣΟλλανδός φυσικός, μαθηματικός και αστρονόμος που έζησε στη Χάγη και στα χρόνια 1666-1681 στο Παρίσι, όπου ήταν μέλος της Academie des Sciences. Αρχικά ασχολήθηκε με θέματα που αργότερα εντάχθηκαν στα κεφάλαια Διαφορικού και Ολοκληρωτικού Λογισμού και συνέγραψε το πρώτο βιβλίο για της Θεωρία Πιθανοτήτων. Σε σχέση με την εφεύρεσή του για το ωρολογιακό εκκρεμές (1656-57) που βελτίωσε σημαντικά τη δυνατότητα μέτρησης του χρόνου, ανέπτυξε τη θεωρία του φυσικού εκκρεμούς. Το 1675 κατασκεύασε ένα ρολόι με σπειροειδές ελατήριο.
Κατά τη μελέτη των φαινομένων κρούσης περιέγραψε το νόμο της αδράνειας και τη σχετικότητα ηρεμίας και κίνησης. Σημαντικότερες ήταν οι ανακαλύψεις του στο τομέα της Οπτικής, ιδιαίτερα η διατύπωση του κυματικού χαρακτήρα του φωτός και η διάδοσή του από σημειακές πηγές ως σφαιρικό κύμα. Με αυτή τη θεωρία εξήγησε το 1676 τα φαινόμενα διαδόσεως, ανακλάσεως, διαθλάσεως κτλ. του φωτός. Ήδη από το έτος 1653 ασχολήθηκε με την κατασκευή οπτικών οργάνων (φακούς, τηλεσκόπια και μικροσκόπια) και στα έτη 1655-56 ανακάλυψε τον πρώτο δορυφόρο και το δακτύλιο του Κρόνου, το νεφέλωμα του Ωρίωνα κ.ά. |
ΛΟΡΕΝΤΖΟλλανδός φυσικός(1853-1928) γνωστός για τη θεωρία των ηλεκτρονίων και τους ομώνυμους μετασχηματισμούς που περιέγραψε και εφαρμόζονται στην Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας. Ασχολήθηκε με τον Ηλεκτρισμό, αλλά και με τη Θερμοδυναμική και τη Στατιστική Φυσική. Μαζί με τον Πιέτερ Ζέεμαν (Pieter Zeeman) ερμήνευσε το Φαινόμενο Zeeman, για το οποίο τιμήθηκαν με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1902. |
ΠΑΥΛΑΚΗΣΤο σημαντικό ερευνητικό του έργο στους παθογενετικούς μηχανισμούς του AIDS και στη γονιδιακή θεραπεία, έχουν ανοίξει νέους δρόμους αντιμετώπισης αυτών των νοσημάτων, μέσω της μεταφοράς γονιδίων και της γονιδιακής θεραπείας. |
ΤΡΙΧΟΠΟΥΛΟΣΕίναι καθηγητής επιδημιολογίας. Ηταν καθηγητής στα πανεπιστήμια των Αθηνών, Χάρβαρντ και Ουψάλας. Εχει 900 δημοσιευμένα επιστημονικά άρθρα. Μερικά θέματα είναι το παθητικό κάπνισμα, η στεφανιαία νόσος, ο καρκίνος και η χρόνια έρευνά του για την πρόληψη λοιμωδών νοσημάτων.Τέλος του αποδίδεται η ανακάλυψη ότι το παθητικό κάπνισμα προκαλέι καρκίνο του πνεύμονα. |
ΜΠΟΫΛ Θεωρείται ο θεμελιωτής της σύγχρονης χημείας. Γεννήθηκε στο Γουότερφορντ της επαρχίας Κορν και ήταν το έβδομο αγόρι του πρώτου κόμη του Κορν (και το δέκατο τέταρτο παιδί στην οικογένεια). Προικισμένος με ιδιαίτερα πνευματικά χαρίσματα, άρχισε να φοιτά στο Ήτον σε ηλικία 8 ετών, ενώ ήδη μιλούσε Ελληνικά και Λατινικά.
Το εκπαιδευτικό όμως σύστημα του κολεγίου δεν ικανοποίησε το νεαρό, που αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στα μεγάλα πνευματικά κέντρα της Ευρώπης. Έτσι, με συνοδεία δασκάλου ταξίδεψε (1639-44) στη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Το 1641 γνώρισε στην Πάντοβα το Γαλιλαίο και εντυπωσιάστηκε από το έργο του. Επίσης, μελέτησε και τον Καρτέσιο. Μετά το θάνατο του πατέρα του, έζησε 10 χρόνια στο πατρικό κτήμα στο Στώλμπριτζ του Ντόρσετ, όπου, μακριά από τα δεινά του εμφύλιου πολέμου, μελέτησε φιλοσοφία, θεολογία και φυσικές επιστήμες, Έγραψε δοκίμια ηθικής και πραγματοποίησε χημικά και ιατρικά πειράματα. Άλλοι πνευματικοί άνθρωποι που επηρέασαν τη σκέψη του την περίοδο αυτή ήταν ο Παράκελσος, ο Μπερναντίνο Τελέσιο, ο Φράνσις Μπέικον, ο Τομάσσο Καμπανέλλα και ο Βαν Χέλμοντ. |
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣΑρχαίος Έλληνας φιλόσοφος ( 384 - 322 π.Χ. ), ο οποίος μαζί με το δάσκαλό του Πλάτωνα αποτελεί σημαντική μορφή της φιλοσοφικής σκέψης του αρχαίου κόσμου και η διδασκαλία του διαπερνούσε βαθύτατα τη δυτική φιλοσοφική και επιστημονική σκέψη μέχρι και την Επιστημονική Επανάσταση του 17ου αιώνα. Oι Αλεξανδρινοί υπολόγιζαν ότι έγραψε 400 περίπου συνολικά βιβλία. Ο Διογένης ο Λαέρτιος υπολόγισε το έργο του σε στίχους και βρήκε ότι έφταναν τις 44 μυριάδες, δηλ. 440.000. Μεγάλο μέρος από το έργο του αυτό χάθηκε.
|
ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣΓεννήθηκε το 1981 και είναι επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Πληροφορικής του Μ.Ι.Τ(Massachusetts Institute of Technology). Μεγάλωσε στην Αθήνα, έχει, όμως, κρητικές ρίζες, καθώς ο πατέρας του είναι από τις Βουκολιές Χανίων, ενώ η μητέρα του από την Ιεράπετρα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ. Έγινε ευρύτερα γνωστός όταν κατάφερε να λύσει τον γρίφο του Τζων Φορμπς Νας που απασχολούσε τους επιστήμονες της πληροφορικής για 60 χρόνια. Η Ισορροπία Nash εισήχθη από τον Τζων Φορμπς Νας το 1951, ο οποίος χρησιμοποιώντας το τοπολογικό θεώρημα του Βrower (1912) για τις υπερ-σφαίρες και το λήμμα του Sperner, απέδειξε ότι κάτω από πολύ γενικές συνθήκες πάντα υπάρχει ένα τέτοιο σημείο ισορροπίας, και για την συνεισφορά αυτή ο Νας τιμήθηκε το 1994 με το βραβείο Νόμπελ για τις οικονομικές επιστήμες. Με απλά λόγια ο Νας στο πεδίο της θεωρίας των παιγνίων, είχε δημιουργήσει ένα απλοποιημένο σύστημα των σχέσεων και των ενεργειών κάποιων ανθρώπων που βρίσκονταν σε καταστάσεις με διαφορετικά συμφέροντα, όπως το να είναι αντίπαλοι σε ένα παιχνίδι. Και ισχυρίστηκε ότι σε κάθε αγορά, ακόμη και όταν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, απέδειξε ότι οι μέχρι τότε προσπάθειες στρέφονταν προς λάθος κατεύθυνση. Έδειξε δηλαδή ότι υπάρχει τρόπος να βρεθεί η ισορροπία. Όμως απέδειξε ότι η ισορροπία αυτή, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι υπολογιστικά αδύνατη, δηλαδή ότι δεν υπάρχει τρόπος για να προβληθεί. Για αυτή του την απόδειξη βραβεύθηκε από τον διεθνή οργανιμσό ΑCΜ Αssociation for Computing Μachinery το 2008. |
ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ(Βερολίνο,13 Σπτεμβρίου 1873-Μόναχο 2 Φεβρουαρίου 1950). Ήταν κορυφαίος Έλληνας μαθηματικός που διακρίθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο. Το έργο του επεκτείνεται σε πολλούς τομείς των Μαθηματικών, της Φυσικής και της Αρχαιολογίας. Είχε σημαντική συνεισφορά ιδιαίτερα στους τομείς της συναρτησιακής ανάλυσης και θεωρίας μέτρου και ολοκλήρωσης. Ήρθε σε επαφή με μεγάλους ομόλογους της εποχής του όπως το Μάξ Πλάνκ, τον Άλμπερτ ΑΪνστάιν κ.α. Οι έρευνές του,τις οποίες δημοσίευσε κυρίως στα γερμανικά, συνθέτουν ένα τεράστιο και πολύπλευρο έργο, το οποίο τον κατατάσει μεταξύ των μεγαλύτερων Μαθηματικών. |
ΣΩΤΗΡΙΟΥΠρώτος ανακάλυψε και πέρασε στο ερευνητικό πεδίο και την κλινική πράξη, ομάδα γονιδίων που προσδιορίζουν τον κίνδυνο για υποτροπή, σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού, γεγονός που έχει ήδη εξατομικεύσει την θεραπευτική αντιμετώπιση |