Μεγάλοι Επιστήμονες
Στο λεξικό αυτό πατώντας στο όνομα κάθε επιστήμονα, θα δίνονται στοιχεία για τη ζωή του και τις κυριότερες ανακαλύψεις του.
Προβολή του λεξικού χρησιμοποιώντας αυτό το ευρετήριο
Ειδικά | Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | ΟΛΑ
Μ |
---|
ΜΑΜΟΥΝΑΣΗ έρευνα του στην προφυλακτική θεραπεία γυναικών με καρκίνο του μαστού, έχει καθιερώσει τις σύγχρονες θεραπευτικές κατευθύνσεις, που ακολουθούν το ογκολογικά κέντρα παγκοσμίως |
ΜΕΝΤΕΛ![]() Αρωγός του οι βιβλιοθήκες του μοναστηριού και του γυμνασίου, που περιείχαν σημαντικά επιστημονικά συγγράμματα για τη γεωργία και τη βοτανική, αποτελώντας για αυτόν εφαλτήριο για τις μελλοντικές του ανακαλύψεις. |
ΜΠΑΛΤΙΜΟΡ![]() Γεννήθηκε στης 7 Μαρτίου το 1938.Είναι ένας Αμερικανός βιολόγος, και ο βραβευμένος με Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής. Υπηρέτησε ως πρόεδρος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) από το 1997 έως το 2006 και είναι σήμερα καθηγητής Βιολογίας στο Caltech. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος του Πανεπιστημίου Rockefeller 1990–1991. |
ΜΠΟΡ![]() Ένας από τους σπουδαιότερους φυσικούς του 20ου αιώνα, συνέβαλε στην κατανόηση της δομής του ατόμου και θεμελίωσε την κβαντομηχανική. Γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη το 1885. Ο πατέρας του, Κρίστιαν, ήταν καθηγητής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, ενώ η μητέρα του, Έλεν, καταγόταν από εύπορη οικογένεια με εξέχουσα θέση στους τραπεζικούς και βουλευτικούς κύκλους. Με τον αδερφό του, Χάραλντ, μοιράζονταν το πάθος για το ποδόσφαιρο και έπαιζαν μαζί στην ομάδα του πανεπιστημίου. Ο Χάραλντ μάλιστα έπαιζε στη δανική εθνική ομάδα ποδοσφαίρου. Φοίτησε στο Trinity College στο Κέημπριτζ και έκανε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Συνέχισε τις σπουδές του υπό τον Έρνεστ Ράδερφοντ στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Βασιζόμενος στη θεωρία του Ράδερφορντ (που ανακάλυψε το άτομο), δημοσίευσε, το 1913, το μοντέλο του για τη δομή του ατόμου, εισάγοντας τη θεωρία των ηλεκτρονίων που βρίσκονται σε τροχιές γύρω από τον πυρήνα του ατόμου, με τον αριθμό των ηλεκτρονίων στις εξωτερικές στιβάδες να καθορίζει τις χημικές ιδιότητες του στοιχείου. Εισήγαγε ακόμη την ιδέα ότι ένα ηλεκτρόνιο μπορούσε να πέφτει από τροχιά υψηλής ενέργειας σε τροχιά χαμηλής ενέργειας εκπέμποντας ένα φωτόνιο. Αυτό αποτέλεσε τη βάση της κβαντικής θεωρίας. Το 1916, έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και διευθυντής του νεοϊδρυθέντος τότε Ινστιτούτου Ατομικής Φυσικής, το 1920. Το 1922, τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής για τις «υπηρεσίες του στην έρευνα της δομής των ατόμων και της εκπεμπόμενης από αυτά ακτινοβολίας». Το Ινστιτούτο, υπό την καθοδήγησή του, αποτέλεσε πόλο έλξης για τους επιστήμονες τις δεκαετίες του 20 και του 30 και οι καλύτεροι θεωρητικοί φυσικοί πέρασαν από εκεί. Συνέλαβε ακόμη την αρχή της συμπληρωματικότητας: κάθε αντικείμενο μπορεί να αναλυθεί με δύο διαφορετικούς τρόπους, είτε ως κύμα είτε ως σωματίδιο. Μάλιστα, επέκτεινε φιλοσοφικά αυτή την τολμηρή αρχή. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, από την άλλη, προτιμούσε τον ντετερμινισμό της κλασικής φυσικής από την πιθανοκρατική φυσική του. Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, διασταύρωσαν πολλές φορές τα ξίφη τους για το αληθές της αρχής. Ένας από τους πιο διάσημους μαθητές του υπήρξε ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, από τους πρωτεργάτες στην ανάπτυξη της κβαντομηχανικής και επικεφαλής του γερμανικού προγράμματος για τη δημιουργία ατομικής βόμβας. Το 1943 και ενώ η Δανία βρισκόταν υπό ναζιστική κατοχή από το 1940, λίγο πριν συλληφθεί από τη γερμανική αστυνομία, δραπέτευσε στη Σουηδία και από εκεί ταξίδεψε στο Λονδίνο και στη συνέχεια στις ΗΠΑ. Κατά τη διαμονή του εκεί, συμμετείχε μυστικά στο Σχέδιο Μανχάταν, όπου για λόγους ασφαλείας χρησιμοποιούσε το όνομα Νίκολας Μπέικερ. Ανησυχούσε για τον αγώνα ταχύτητας στον οποίο άρχισαν να επιδίδονται τα κράτη με έπαθλο τα πυρηνικά όπλα και φέρεται ότι είπε: «Γι' αυτό πήγα στην Αμερική. Δεν χρειάζονταν τη βοήθειά μου για να φτιάξουν την ατομική βόμβα». Θεωρούσε ότι τα μυστικά της ατομικής ενέργειας έπρεπε να γίνουν κτήμα της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Μετά τον πόλεμο, επέστρεψε στην Κοπεγχάγη, υπερασπιζόμενος την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Πέθανε στη γενέτειρά του, το 1962. |
ΜπορνΗταν Γερμανός μαθηματικός και φυσικός, εβραϊκής καταγωγής. Γεννήθηκε στην Μπρατισλάβα, 11 Δεκεμβρίου 1882 – Γκέτινγκεν 5 Ιανουαρίου 1970 Συνέβαλε στην θεμελίωση της κβαντομηχανικής. Το 1954 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής, για την ερμηνεία που έδωσε στην κυματοσυνάρτηση του Έρβιν Σρέντιγκερ. Υπήρξε ένας εκ των 11 που υπέγραψαν το Μανιφέστο Ράσελ - Αϊνστάιν που υπογράμμιζε τους κινδύνους της χρήσης πυρηνικών όπλων. Ήταν προσωπικός φίλος με τον Αϊνστάιν, με τον οποίο διαφωνούσαν για την ισχύ της κβαντομηχανικής. |
ΜΠΟΫΛ Θεωρείται ο θεμελιωτής της σύγχρονης χημείας. Γεννήθηκε στο Γουότερφορντ της επα
![]() Το εκπαιδευτικό όμως σύστημα του κολεγίου δεν ικανοποίησε το νεαρό, που αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στα μεγάλα πνευματικά κέντρα της Ευρώπης. Έτσι, με συνοδεία δασκάλου ταξίδεψε (1639-44) στη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Το 1641 γνώρισε στην Πάντοβα το Γαλιλαίο και εντυπωσιάστηκε από το έργο του. Επίσης, μελέτησε και τον Καρτέσιο. Μετά το θάνατο του πατέρα του, έζησε 10 χρόνια στο πατρικό κτήμα στο Στώλμπριτζ του Ντόρσετ, όπου, μακριά από τα δεινά του εμφύλιου πολέμου, μελέτησε φιλοσοφία, θεολογία και φυσικές επιστήμες, Έγραψε δοκίμια ηθικής και πραγματοποίησε χημικά και ιατρικά πειράματα. Άλλοι πνευματικοί άνθρωποι που επηρέασαν τη σκέψη του την περίοδο αυτή ήταν ο Παράκελσος, ο Μπερναντίνο Τελέσιο, ο Φράνσις Μπέικον, ο Τομάσσο Καμπανέλλα και ο Βαν Χέλμοντ. |