ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ο δικός σας πλανήτης

Ο μικρός πρίγκιπας, όταν τέλειωσε η καραντίνα πήγε κατευθείαν να φωνάξει το περιστέρι του για να ταξιδέψει και να πάει σε έναν καινούριο πλανήτη. Υπήρχαν περιστέρια που πήγαιναν τους ανθρώπους στον πλανήτη που ήθελαν.Όμως το περιστέρι δεν είχε έρθει, με αποτέλεσμα να περιμένει πολύ ώρα και να βαρεθεί και να φύγει. Ξαφνικά  ο  μικρός  πρίγκιπας άκουσε μια  φωνή πουλιού και έτρεξε γρήγορα, καβάλησε το  περιστέρι του  και ξεκίνησαν το ταξίδι τους  για τον καινούριο πλανήτη.

Ο επόμενος σταθμός του μικρού πρίγκιπα ήταν η Ακακία-Αγγέλιδα. Ο πλανήτης αυτός ήταν τεράστιος ίσαμε δέκα φορές η Γη. Στον πλανήτη αυτόν δεν υπήρχε βασιλεία. Γενικώς δεν υπήρχε πολίτευμα για αυτό ούτε χρήματα. Οι άνθρωποι που κατοικούσαν σε αυτόν εκτός από τα πράγματα που ήξεραν να κάνουν είχαν την διάθεση και την θέληση να μάθουν κάτι καινούριο. Ήταν  σαν να λένε "Γιατί όχι"; Τα προϊόντα ήταν δωρεάν μέχρι και το πιο περίεργο και αστραφτερό πράγμα. Ο πλανήτης ήταν γεμάτος με ορυχεία. Υπήρχαν ρουμπίνια, σμαράγδια και άλλοι πολύτιμοι λίθοι. Ο μικρός πρίγκιπας κοιτούσε έκθαμβος τους χιλιάδες πολύτιμους λίθους όλων των χρωμάτων. Αλλά τι παράξενο!! Κανείς δεν προσπαθούσε να έχει κάτι παραπάνω από τον άλλο. Οι άνθρωποι ήταν φιλόξενοι και είχαν αγάπη μεταξύ τους. Τα σπίτια τους δεν είχαν πόρτες διότι δεν υπήρχε ο φόβος. Υπήρχαν και  τρεις νεράιδες που ήταν καλές και βοηθούσαν τον κόσμο.

Στην Ακακία-Αγγέλιδα κατοικούσαν πολλά ζώα. Τα ζώα είχαν όλα φιλικές σχέσεις μεταξύ τους και ήθελαν να γνωρίζουν ανθρώπους και να δημιουργούν καινούριους φίλους. Ήταν ένας πλανήτης γεμάτος με δέντρα. Τριγύρω υπήρχαν πολλά ποτάμια και λίμνες και απέραντες εκτάσεις με λουλούδια. Οι άνθρωποι έκαναν βόλτες, ήταν ξαπλωμένοι μέσα στα λουλούδια και τους αγρούς.  Εδώ οι άνθρωποι δεν κυνηγούσαν το χρήμα και τις υλικές απολαύσεις αλλά επιδίδονταν σε ένα ''κυνήγι'' αναζήτησης φίλων! Έψαχναν να βρουν εκείνον ή εκείνους με τους οποίους θα είχαν κοινά ενδιαφέροντα, θα ταίριαζαν ως χαρακτήρες και θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σχέσεις ειλικρινείς και ουσιαστικές που θα κρατούσαν μια ζωή! Απαραίτητη προϋπόθεση για την παραμονή σε αυτόν τον πλανήτη ήταν η απουσία εγωισμού, υποκρισίας,φθόνου και ναρκισσισμού. Δεκτές γίνονταν μόνο οι καλές προθέσεις, η συντροφικότητα και η αγάπη για τον άλλον όσο διαφορετικός και αν είναι αυτός...

Η ποιότητα ζωής του πλανήτη ήταν σε άριστο επίπεδο. Οι πολίτες σέβονταν το περιβάλλον και αξιοποιούσαν τον ελεύθερο χρόνο τους σε πάρκα ζωολογικούς κήπους και σε κοινωνικές εκδηλώσεις που λάμβαναν χώρο σε αυτά. Οι πόλεις ήταν φιλικές προς το περιβάλλον, ενώ, για να μη το μολύνουν, οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν ανανεώσιμες μορφές ενέργειας. Καταπράσινα φυτά, δημιουργούσαν ένα ειδυλλιακό τοπίο, ενώ τα ποτάμια και οι καταρράκτες που έρρεαν και διέσχιζαν τις πόλεις αποτελούσαν μέρος ξεκούρασης και αναψυχής. Όλοι χαμογελούσαν και βοηθούσαν τους άλλους ανθρώπους. Κανείς δεν φώναζε και δεν μάλωνε με κανένα...Εδώ δεν ήξεραν τι σημαίνει πόλεμος, δεν ήταν επιθετικοί οι άνθρωποι ούτε και πλεονέκτες. Στον πλανήτη αυτό δεν υπήρχουν παιδιά που πέθαιναν από την πείνα, που ζητιάνευαν, που κλαίγαν μέσα στη φρίκη του πολέμου

Τα παιδιά ήταν πάντα χαμογελαστά και χαρούμενα!

Βέβαια δεν ήταν πάντα έτσι...Θρύλοι  αναφέρουν πως, πριν καταφύγουν εδώ οι κάτοικοι, ζούσαν σε μια πόλη της Γης, την Αρχαία Ατλαντίδα. Η ζωή τους ήταν γεμάτη ξεγνοιασιά και ευτυχία και οι μέρες  περνούσαν με γιορτές, τραγούδια, χορό και δημιουργικότητα. Έτσι καταφέραν να αναπτύξουν έναν θαυμαστό πολιτισμό και να αποκτήσουνε απαράμιλλη τεχνογνωσία σε πληθώρα επιστημών. Ένα από τα σπουδαιότερα δημιουργήματά τους ήταν ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, στον οποίο οφείλουν την επιβίωσή του. Πριν από χιλιάδες χρόνια, λοιπόν, μια ισχυρή σύγκρουση των τεκτονικών πλακών είχε ως αποτέλεσμα να πλημμυρίσει η πόλη τους από τα αγριεμένα νερά του ωκεανού και να βυθιστεί μέσα σ’ αυτόν. Ευτυχώς, είχαν κατασκευάσει αυτόν τον μηχανισμό και την ώρα της καταστροφής πολλοί από αυτούς τηλεμεταφέρθηκαν στον συγκεκριμένο πλανήτη, του οποίου, όμως , το τοπίο ήταν άνυδρο, δίχως δέντρα και φυτά, ενώ το έδαφος ήταν σκεπασμένο με μια κόκκινη σκόνη. Εμπνευσμένοι από τη θεωρία των Ιδεών του Πλάτωνα και με τη βοήθεια του υπολογιστή των Αντικύθηρων, οι κάτοικοι δημιούργησαν αυτό το  περιβάλλον που έμοιαζε με επίγειο παράδεισο.

-Νομίζω ότι αυτός ο πλανήτης είναι ο καλύτερος που έχω επισκεφτεί είπε ο μικρός πρίγκιπας.

-Καλημέρα Πρίγκιπα μου, από πού έρχεσαι; ρώτησε κάποιος.

-Έρχομαι από τον Β 612 και χαίρομαι γιατί ο πλανήτης σας είναι θαυμάσιος.

-Ό,τι χρειαστείς εδώ όλοι είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν.

Να είχα μαζί μου την τριαντάφυλλο μου ....

-         Τι είναι αυτό που ακούγεται; Ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.

-         Αυτό είναι μουσική, απάντησε ο κύριος  Ντο-Ρε-Μι , εμείς εδώ δεν μιλάμε μόνο, τραγουδάμε κιόλας.

-         Πρώτη φορά ακούω τραγούδι.

-         Δηλαδή δεν έχεις αγαπημένο τραγούδι; Πες μας τι αγαπάς περισσότερο στον κόσμο και εμείς θα σου φτιάξουμε ένα τραγούδι.

-         Αλήθεια ;;;;;;;;;;; Το αγαπημένο μου πράγμα είναι το λουλούδι μου!

Το δικό μου !!!!!!!!!!!!!!

Η Ακακία-Αγγέλιδα όμως ήταν και γεμάτη με παιχνίδια. Μια χώρα  γεμάτη με ό,τι παιχνίδι μπορεί κανείς να φανταστεί.Καθώς ο μικρός πρίγκιπας παρατηρούσε αυτήν την θαυμάσια χώρα δύο παιδιά που κινούνταν  με καροτσάκι τον πλησίασαν.

-Γεια!

- Γεια! Πολύ ωραίος ο πλανήτης σας πρέπει να είστε πολύ χαρούμενοι που ζείτε εδώ.

-Ναι πραγματικά!

 - Εδώ  μπορούμε να κινηθούμε χωρίς εμπόδια, ο ένας ενδιαφέρεται και βοηθάει τον άλλο και όλοι είναι ίσοι μεταξύ τους. Τα σπίτια μας  επίπεδα για να μην έχουν σκάλες και για να μπορούμε να κάνουμε όλες τις δουλειές και για να πηγαίνουνε σχολείο χωρίς προβλήματα!

Ένα κορίρσι σε καροτσάκι ήταν και η Μυρτώ η οποία τον βοήθησε πολύ σε ό,τι χρειάστηκε και ο Μικρός πρίγκιπας μόλις είχε καταλάβει ότι απέκτησε μία καινούργια φίλη. Ο Μικρός πρίγκιπας είχε διηγηθεί όλες τις ιστορίες του στην Μυρτώ και φυσικά της ανέφερε για την αλεπού και το τριαντάφυλλο τους οποίους είχε αφήσει πίσω στην πατρίδα του. Όταν πλέον ήρθε η ώρα να φύγει αποχαιρέτησε την Μυρτώ και την έδωσε ένα τριαντάφυλλο, για να είναι σίγουρος ότι θα την θυμάται για πάντα!!   

Μετά από αυτή τη συνάντηση ο Μικρός Πρίγκιπας κάθισε να σκεφτεί.

 Αυτός ο πλανήτης του φάνηκε ο ομορφότερος από όσους είχε επισκεφτεί μέχρι τώρα.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------