Μεγάλοι Επιστήμονες

Στο λεξικό αυτό πατώντας στο όνομα κάθε επιστήμονα, θα δίνονται στοιχεία για τη ζωή του και τις κυριότερες ανακαλύψεις του.


Προβολή του λεξικού χρησιμοποιώντας αυτό το ευρετήριο

Ειδικά | Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | ΟΛΑ

Κ

ΚΑΝΕΛΛΟΣ

thumbnail.aspx?q=4873461271954145&id=182

Η συμβολή του στην καθιέρωση της ογκολογίας ως ειδικότητα της ιατρικής, η ανάδειξη της ποιοτικής ιατρικής ογκολογικής έρευνας και η καθιέρωση πρωτοπόρας θεραπείας των κακοήθων λεμφωμάτων, τον εντάσσουν στους πρωτοπόρους παγκόσμιους ερευνητές.

ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ

karatheodori290_104876_25V5U1.jpg

(Βερολίνο,13 Σπτεμβρίου 1873-Μόναχο 2 Φεβρουαρίου 1950). Ήταν κορυφαίος Έλληνας μαθηματικός που διακρίθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο. Το έργο του επεκτείνεται σε πολλούς τομείς των Μαθηματικών, της Φυσικής και της Αρχαιολογίας. Είχε σημαντική συνεισφορά ιδιαίτερα στους τομείς της συναρτησιακής ανάλυσης και θεωρίας μέτρου και ολοκλήρωσης. Ήρθε σε επαφή με μεγάλους ομόλογους της εποχής του όπως το Μάξ Πλάνκ, τον Άλμπερτ ΑΪνστάιν κ.α. Οι έρευνές του,τις οποίες δημοσίευσε κυρίως στα γερμανικά, συνθέτουν ένα τεράστιο και πολύπλευρο έργο, το οποίο τον κατατάσει μεταξύ των μεγαλύτερων Μαθηματικών.

ΚΙΟΥΡΙ

clip_image002.jpg

Γαλλίδα φυσικός και χημικός πολωνικής καταγωγής. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, στη σχολή Θετικών Επιστημών. Σε συνεργασία με το σύζυγό της, Πιερ, ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας. Ανακάλυψε επίσης το πολώνιο και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έγινε Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, ενώ τιμήθηκε δυο φορές με το βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική (1903) και τη Χημεία (1911). Είχε ως κύριο θέμα μελέτης τις ακτινοβολίες που εξέπεμπαν τα άλατα του ουρανίου με αποτέλεσμα την μετονομασία των «ακτινών ουρανίου» σε «ραδιενέργεια». Ακολούθησε η ανακάλυψη του πολωνίου και του ραδίου καθώς και ότι η ακτινοβολία του ραδίου κατέστρεφε τους καρκινικούς όγκους (Ραδιοθεραπεία).

Image (JPEG) _.jpg

ΚΟΥΛΟΜΠ

Coulomb

Γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου του 1736 στην Ανγκουλέμ της Γαλλίας και πέθανε στις 23 Αυγούστου του 1806 στο Παρίσι. Η πιο σημαντική μελέτη του, όμως, αφορούσε τους τομείς της ηλεκτροστατικής και του μαγνητισμού. Για να κάνει πειράματα χρησιμοποίησε το στροφικό εκκρεμές, το οποίο επινόησε ο ίδιος. Περιέγραψε επίσης τον τρόπο κατασκευής της μαγνητικής πυξίδας που βασίζεται στο στροφικό εκκρεμές. Η συμβολή του στον ηλεκτρισμό και στον μαγνητισμό με τη διεξαγωγή πειραμάτων ακριβείας απέσπασε αυτό το μέρος της Φυσικής από την παραδοσιακή φυσική φιλοσοφία και το ανήγαγε σε θετική επιστήμη.
Η μονάδα μέτρησης του ηλεκτρικού φορτίου, στο διεθνές σύστημα μονάδων, φέρει προς τιμή του το όνομά του.