Τηλεκπαίδευση

Είναι ένα από τα πιο γνωστά και εντυπωσιακά πουλιά των ελληνικών υγροτόπων.
Ανέκαθεν ο άνθρωπος τα θεωρούσε ωφέλιμα πουλιά επειδή τρέφονταν με έντομα, σαύρες, ποντίκια και προπαντός με φίδια. Οι χωρικοί τους συμπαθούσαν, γιατί ακολουθούσαν το αυλάκι που άνοιγε το άροτρο τους και έτρωγαν τα σκουλήκια και τις προνύμφες που κατέστρεφαν τις καλλιέργειες τους.Κάθε φθινόπωρο μεταναστεύουν προς την Αφρική.

Θεωρείται το κατεξοχήν γεράκι και το πιο γρήγορο πλάσμα σε αυτόν τον πλανήτη. Οταν εφορμά ενάντια στη λεία του, αναπτύσσει ταχύτητες που ξεπερνούν τα 270 χιλιόμετρα την ώρα ενώ πιστεύεται ότι μπορεί να φτάσει και τα 400 χιλιόμετρα την ώρα. Προτιμά ανοιχτές περιοχές, γκρεμούς, δάση με μεγάλα ξέφωτα και χέρσες εκτάσεις.Τρέφεται κυρίως με πουλιά μέχρι το μέγεθος περιστεριού, πέρ­δικες κλπ. τα οποία πιάνει στον αέρα!
Είναι πολύ πιθανό το είδος αυτό να έχει εξαφανιστεί από το νομό Ηλείας, εκτός από μερικά άτομα στις ΒΔ ορεινές περιοχές.

Είναι από τα αγαπημένα πουλια του Ελληνικού χώρου, ισως και το πιο πολυτραγουδισμένο. Ζει σε κοπάδια όλο το χρόνο, εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής. Aναπαράγεται σε ανοιχτά βραχώδη περιβάλλοντα, που εντοπίζονται μερικές φορές σε πολύ μεγάλα υψόμετρα, αλλά και κοντά στη θάλασσα.Συνήθως βρίσκεται ενδιάμεσα ή κάτω από πέτρες ή θάμνους για να προφυλάσσεται από άρπαγες και άσχημες καιρικές συνθήκες.

Έχει φύλλα λογχοειδή, οξύληκτα, ανά τρία σε σπονδύλους, σκληρά. Τα άνθη της είναι μεγάλα, ρόδινα και φύονται σε ομάδες στις άκρες των βλαστών. Θέλει υγρά εδάφη, γι' αυτό και ευδοκιμεί σε ρεματιές και φαράγγια. Είναι φυτό πολύ δηλητηριώδες αλλά και πολύ διακοσμητικό, γι' αυτό, και πολύ σωστά, φυτεύται (και ομορφαίνει) τα πρανή και τις νησίδες των αυτοκινητόδρομων.

Είδος θάμνου ("δρυς η κοκκοφόρος" και "δρυς η πρίνος") με ξυλώδη βλαστό, με αγκαθωτά φύλλα και με καρπό όμοιο με της βαλανιδιάς, που σχηματίζει εκτεταμένα δάση, είτε μόνο του , είτε με άλλα δένδρα και θάμνους.

Είναι η πιο τυπική πάπια, από την οποία κατάγεται και η κατοικίδια. Παίρνει το όνομά της από την εμφάνιση του αρσενικού, το οποίο έχει γυαλιστερό πράσινο κεφάλι με στενό, λευκό "κολάρο" . Είναι μία αφρόπαπια , δηλαδή δε βουτά μέσα στο νερό για να βρει την τροφή της , αλλά χώνει μόνο το ράμφος της.
ρέφεται με υδρόβια φυτά, έντομα, ψάρια, βατράχια, σκουλήκια. Φωλιάζει στο έδαφος , μέσα στα καλάμια, κοντά στο νερό .

Θάμνος αειθαλής, αγκαθωτός, ύψους 2-4μ. Ανθίζει Απρίλιο-Μάιο με άνθη λευκά που δίνουν εντυπωσιακή χιονανθή εμφάνιση. Καρποί σφαιρικοί, πορτοκαλί, κόκκινοι ή κίτρινοι, παραμένοντες στα κλαδιά όλο τον χειμώνα. Φυτό κατάλληλο για τη δημιουργία αδιαπέραστων φρακτών. Ανθεκτικό στην ξηρασία και τα ασβεστώδη εδάφη.