Οι ακροστιχίδες μας

Πάτροκλε, φίλε του

Αχιλλέα

Τολμηρός και

Ριψοκίνδυνος σαν είσαι,

Όμοιος σου

Κανένας

Λάθος απόφαση στον πόλεμο να πας,

Όλοι τώρα κλαίμε, αλλά είναι πλέον αργά

Πηλείδης

Απόλλων

Τρώες

Ριψοκίνδυνος

Όλεθρος

Καλλίγραμμος

Λόγχη

Όμηρος

Σύμβολο (φιλίας)

ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ                                                       ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Π  Α  Ρ Ι Σ                                                    Έκλεψε την ωραία Ελένη                                                  

Α  Χ Ι Λ Λ Ε Α Σ                                           Αρχηγός των Μυρμιδόνων

Τ  Ρ Ο Ι Α                                                      Πολιόρκησαν οι Αχαιοί 

Ρ  Α Ψ Ω Δ  Ι  Ε Σ                                        Έχει 24 η Ιλιάδα

Ο  Δ Υ Σ Σ Ε Α Σ                                           Βασιλιάς της Ιθάκης

Κ  Α Σ Σ Α Ν Δ Ρ Α                                       Κόρη του Πριάμου

Λ  Α Ο Δ Ι Κ Η                                              Κόρη του Πριάμου και της Εκάβης

Ο  Μ  Η  Ρ Ο  Σ                                            Έγραψε την Ιλιάδα

Σ  Π  Α  Ρ  Τ  Η                                              Εκεί ζούσε η ωραία Ελένη

Παλικάρι

Ατρόμητο, αλώβητο, εσύ

Του Αχιλλέα φίλος καρδιακός

Ροβόλαγες στης μάχης τα στενά

Όμως , δεν ήξερες

Κακό πως θα σε έβρει

Λαβωματιά στο στήθος πως θα νιώσεις

Όταν ανήμπορος στου Έκτορα μπροστά βρεθείς το άσπλαχνο

Σπαθί….

Πάτροκλε

Ατρόμητε 

Του Αχιλλέα κολλητέ

Ροβόλησες άνδρες πολλούς στον Άδη

Όμως τώρα ο Φοίβος 

Και εσένα θα αφανίσει με ένα χτύπημα δίχως

Λύπη και συμπόνια αφού ήταν θέλημα του Διός

Όταν εσύ πεθάνεις

Στη μάχη ο Αχιλλέας να επιστρέψει.

Πάτροκλε μη ξεχάσεις του

Αχιλλέα τις συμβουλές

Τήρησε τες δε θα χάσεις

Ρώτα κιόλας τον λαό

Όλοι μαζί θα βοηθήσουν

Κάποτε θα βάλουν και μυαλό

Λάθος να μη γίνει

Όταν φτάσει ο εχθρός

Στο μυαλό σου να είναι πάντα ο νικητήριος γυρισμός.

Πανοπλία γερή

Άκρως πολεμική, στον

Τρωικό πόλεμο ορμούσε σαν

Ρωμαλέο άλογο βροντούσε

Οπούντα της Λοκρίδας η πατρίδα του, εκεί τον

Κλησώνυμο σκότωσε όταν ήταν παιδί

Λιοντάρι και εκεί

Ορμούσε

Σαν να ήταν πεινασμένο

Πανοπλία του

Αχιλλέα φορούσε, στα

Τείχη πολεμούσε

Ρημάζοντας τους εχθρούς

Ορμητικά

Κλείνοντας

Λογαριασμούς του

Ομήρου

Συνειρμούς

Πολυμήχανε

Αχιλλέα

Τη

Ρητή συμβουλή σου

Ούτε αυτός υπάκουσε

Και αυτός

Λάθος μεγάλο έκανε κι

Όρμησε

Σαν μανιασμένο τέρας

Πάρης εφόνευσε τον

Αχιλλέα στης 

Τροίας τον πόλεμο

Ραψωδίες 24 ο

Όμηρος έγραψε και σε

Κλαίνε οι νύμφες γιατί εσκοτώθης από 

Λόγχη

Όμως  η υστεροφημία σου 

Σώθηκε στο πέρασμα των αιώνων.

Πολεμιστή μεγάλε, Πάτροκλε γενναίε,

Από τον Φοίβο,

Τον θεό Απόλλωνα έφυγες,

Ραγίζοντας την καρδιά του φίλου σου.

Όντας θλιμμένος για τον θάνατό σου,

Καταριέται τους Τρώες, τώρα ο Πηλείδης.

Λέει πόσο άδικο ήταν το τέλος σου.

Όμως, το μίσος τον οδηγεί σε μία και μόνο σκέψη, να

Συντρίψει τους αντιπάλους.

ΠΑΤΡΟΚΛΕ,

ΑΧΑΙΟΙ ΚΑΙ

ΤΡΩΕΣ

ΡΟΒΟΛΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

ΟΤΑΝ ΜΑΧΟΝΤΑΝ ΟΛΟΓΥΡΑ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟ

ΚΕΒΡΙΟΝΗ ΜΕ ΔΟΡΑΤΑ ΚΑΙ

ΛΟΓΧΕΣ

ΟΠΩΣ  ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ

ΣΦΑΖΟΝΤΑΝ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΑ



Τελευταία τροποποίηση: Τετάρτη, 13 Μάιος 2020, 3:24 πμ