Ερμηνεία του Δεκαλόγου

1. ?γώ ε?μι Κύριος ? Θεός σου, ο?κ ?σονται σο? θεο? ?τεροι πλ?ν ?μο?.

?νας Κύριος ε?ναι ? Κύριος ? Θεός σου, Α?τ?ς πο? φανερώνεται (μ? τρία πρόσωπα, δηλ.) σ?ν Πατέρας κα? σ?ν Υ??ς κα? σ?ν ?γιο Πνε?μα. Σ?ν Πατέρας μ?ν ?γέννητος, σ?ν Υ??ς δ? γεννητ?ς (μέν, ?λλ? κα? α?τ? πάλι) χωρ?ς ?ρχή, κα? πέρα ?π? τ?ν χρόνο, κα? χωρ?ς ν? πάθει καμμία ?λλοίωση, σ?ν Λόγος (το? Θεο? Πατρός). Α?τ?ς δ? ?νομάζεται Χριστός, γιατ? ?χρισε (δηλ. ?γίασε) μ? τ? ν? ?ναλάβει ? ?διος τ? δικό μας (?νθρώπινο) ε?δος. Κα? σ?ν ?γιο Πνε?μα, πο? κα? Α?τ? προέρχεται ?π? τ?ν Πατέρα, ?χι γιατ? γεννήθηκε ?π? Α?τόν, ?λλ? γιατ? Α?τ?ς Τ? στέλνει. Α?τ?ς μόνο ε?ναι Θεός. Κα? μάλιστα ? ?ληθιν?ς Θεός, ? ?νας Κύριος, πο? ?μφανίζεται μ? τρε?ς ?ποστάσεις. (Ε?ναι ?νας κα? μοναδικ?ς ? Θε?ς α?τός, πο?) δ?ν διαιρε?ται κατ? τ?ν φύση, τ? θέληση, τ?ν σκέψη, τ?ν δύναμη κα? τ?ν ?νέργεια, κα? ?λα γενικ?ς τ? γνωρίσματα τ?ς Θεότητας. Α?τ?ν (λοιπ?ν τ?ν ?να κα? ?ληθιν? Θεό) μόνο θ? (πρέπει ν?) λατρεύσεις μ? ?λη τ?ν δύναμη πο? ?χει ? νο?ς σου, κα? μ? ?λο τ? πλάτος τ?ς καρδι?ς σου κα? μ? ?λη τ?ν πληρότητα τ?ς δυνάμεώς σου. Κα? ?λα ?σα (? Θεός σου) λέει κα? ?ντέλλεται, (θ? πρέπει) ν? ε?ναι πάντοτε νωπ? μέσα στ?ν καρδιά σου, ?στε ν? ?φαρμόζεις κα? ν? ?ντρυφ?ς μέσα σ? α?τ? κα? ν? ?μιλε?ς μ? βάση α?τ? (σ? ?λες τ?ς περιστάσεις τ?ς ζω?ς σου, δηλαδή) κα? ?ταν κάθεσαι (κάπου κα? δ?ν μετακινε?σαι), κα? ?ταν βαδίζεις (γι? ν? π?ς ?π? τ? ?να μέρος στ? ?λλο), κα? ?ταν ε?σαι πεσμάνος στ? κρεββάτι, κι ?ταν ε?σαι ?ρθιος. Κα? (θ? πρέπει ?κόμα) ν? ?νθυμε?σαι πάντοτε (δηλαδ? ?διαλείπτως κα? χωρ?ς διακοπ?) τ?ν Κύριο τ? Θεό σου κα? Α?τ?ν μόνο ν? φοβ?σαι (μ? τ?ν ?γιο φόβο το? Θεο?), κα? ν? μ?ν λησμονήσεις ποτ? ο?τε Α?τ?ν ο?τε τ?ς ?ντολές Του. Γιατ? (μόνο) ?τσι κα? ? Θε?ς θ? σο? δώσει τ?ν δύναμη (πο? ε?ναι ?παραίτητη) γι? ν? ?φαρμόζεις (στ?ν ζωή σου) τ? (?γιο) θέλημά Του. Γιατ? (? Θεός, πο? δ?ν ?χει κανεν?ς τ?ν ?νάγκη) τίποτε ?λλο δ?ν σο? ζητε? παρ? μόνον ν? Τ?ν φοβ?σαι κα? ν? Τ?ν ?γαπ?ς (γιατ? Α?τ?ς ?κριβ?ς ? φόβος το? Θεο? συμβαδίζει μ? τ?ν ?γάπη πρ?ς Α?τόν) κα? ν? ?κολουθε?ς τ?ν δρόμο Του πο? Α?τ?ς θέλει (πράγμα πο? ε?ναι ? φυσικ? συνέπεια τ?ν ?λλων). Α?τ?ς θ? ε?ναι τ? καύχημά σου κα? Α?τ?ς θ? ε?ναι ? Θεός σου. (Πρόσεξε) μήπως ?κούγοντας τίποτα σχετικ? μ? τ?ν (?θική) ?πάθεια τ?ν ?γγέλων κα? μ? τ?ν ?διότητά τους ν? ε?ναι ?όρατοι, ? γι? τ?ν μεγάλη (κι ?κπληκτική) πονηρία το? (διαβόλου, πού) ?κπέσοντος ?π? τ? ?ψος τ? ?γγελικό, κα? γι? τ?ν (μεγάλη του) ?πινοητικότητα κα? ?ξυπνάδα κα? ε?στροφία γι? κάθε πλάνη, ?ξ? α?τίας ?λων α?τ?ν ?ποδόσεις σ? κάποιο ?π? α?τ? (τ? πνεύματα-?γαθ? ? πονηρά) τιμ? πο? ?νήκει στ?ν Θεό. (Πρόσεξε) μήπως ?τενίζοντας τ? μεγάλο μέγεθος το? ο?ρανο? κα? τ?ν ποικιλία τ?ς κινήσεως τ?ν ο?ράνιων σωμάτων, τ?ν λαμπρότητα το? ?λιου, τ? γλυκ? φ?ς τ?ς σελήνης, τ?ν ?μορφη διαύγεια τ?ν ?λλων ?στέρων, τ? χρησιμότητα το? ?έρα (κα? τ?ν ?ναγκαιότητά του) γι? τ?ν ?ναπνοή, κα? τ?ς θαλάσσης ? τ?ς γ?ς τ?ς ?νεξάντλητες προσφορές, κα? (συνηπαρμένος ?π? τ? φαινόμενα το?τα τ? λαμπρά) θεοποιήσεις κανένα ?π? α?τ? τ? κτίσματα. Γιατ? ?λα α?τ? ε?ναι κατ? τρόπο δουλικ? ταγμένα στ?ν μόνο Θε? κα? δημιουργήματα δικά Του, πο? ?λαβαν ?ντότητα ?π? τ?ν κατάσταση τ?ς ?νυπαρξίας πο? ?σαν, μ? μόνο τ?ν λόγο το? Θεο?. Γιατ? (?πως λέγει ? Γραφή) Α?τ?ς (? Θεός) ?πλ?ς ε?πε κα? ?γιναν (?λα ?σα βλέπουμε κα? δ?ν βλέπουμε), Α?τ?ς διέταξε κα? ?δημιουργήθησαν. Α?τ?ν λοιπ?ν τ?ν Κύριο κα? δημιουργό της κτήσεως πρέπει ν? τιμήσεις (μ? λατρεία) σ?ν μόνο Θε? κα? μ? τ?ν ?γάπη ν? ?νωθε?ς μαζί Του, κα? μέρα κα? νύκτα ?π? Α?τ?ν ν? ζητ?ς συγχώρεση γι? τ? θεληματικά σου κα? ?θέλητα παραπτώματα. Γιατ? Α?τ?ς ( ? μεγαλοδύναμος Κύριος) ε?ναι (ταυτόχρονα) γεμάτος ?γάπη κα? φιλανθρωπία κα? μακροθυμία κα? πολ? ?λεος, κα? κάνει α?ώνια τ? καλ? ( τ? ?γαθό)...

2. Ο? ποιήσεις σεαυτ? ε?δωλον, ο?δ? παντ?ς ?μοίωμα, ?σα ?ν τ? ο?ραν? ?νω κα? ?σα ?ν τ? γ? κάτω κα? ?σα ?ν το?ς ?δασιν ?ποκάτω τ?ς γ?ς.

Δ?ν θ? (πρέπει) ν? κατασκευάσεις κανένα ?μοίωμα κάποιου πράγματος ?π? ?σα βρίσκονται ?πάνω στ?ν ο?ραν? κα? κάτω στ?ν γ? κα? μέσα στ?ν θάλασσα, μ? σκοπ? ν? το?ς ?ποδώσεις λατρεία κα? δόξα ?μοια μ? ?κείνη πο? ?ρμόζει στ? Θεό. Κα? το?το, γιατ? ?λα α?τ? ε?ναι δημιούργημα το? ?ν?ς κα? μοναδικο? Θεο?, πού, ?φο? τώρα τελευτα?α ?π?ρε σάρκα γεννηθε?ς ?π? παρθενικ? γαστέρα, παρουσιάστηκε στ?ν γ? κα? ?λθε σ? ?παφ? μ? το?ς ?νθρώπους, κα? ?φο? πρ?τα ?πέστη πάθος γι? χάρη τ?ς σωτηρίας τ?ν ?νθρώπων κα? ?πέθανε κα? ?ναστήθηκε, ?νέβηκε ψηλ? στο?ς ο?ρανο?ς μ? σ?μα κι ?κάθησε στ? δεξιά του θρόνου τ?ς μεγαλειότητος το? Θεο?, στ? ψηλ? ο?ράνια σκηνώματα. Μ? τ? σ?μα δ? α?τ? πρόκειται ν? ξαναρθε? στ? γ?, μέσα σ? δόξα λαμπρή, γι? ν? κρίνει ζωντανο?ς κα? πεθαμένους. Α?το? λοιπ?ν (το? Θεο?), πο? ?γινε ?νθρωπος γι? χάρη μας, ν? κατασκευάσεις τ?ν ε?κόνα σ? ?νδειξη τ?ς ?γάπης σου γι? Α?τόν, κα? ν? Τ?ν θυμ?σαι βλέποντας τ?ν ε?κόνα, κα? ν? Τ?ν προσκυν?ς προσκυνώντας τ?ν ε?κόνα. ?πίσης ? ε?κόνα θ? σ? βοηθ? ν? στρέψεις τ? νο? σου στ? ?ξιο προσκυνήσεως σ?μα το? Σωτ?ρος, πο? τώρα βρίσκεται ψηλ? στ?ν ο?ραν? στ? δεξιά του Πατρός. ?πίσης (θ? πρέπει) ν? κατασκευάσεις ε?κόνες κα? γι? το?ς ?γίους κα? ν? τ?ς προσκυν?ς, ?χι βέβαια σ?ν Θεούς, γιατ? α?τ? ?παγορεύεται, ?λλ? γι? ν? δείξεις μ? τ?ν τρόπο α?τ? τ?ν σχέση πο? ?σ? (σ?ν θνητ?ς ?νθρωπος) ?χεις μ? α?το?ς (πο? ?σαν σ?ν κα? ?σένα ?νθρωποι), κα? τ?ν διάθεση ν? το?ς τιμήσεις μ? ?ξαιρετικ? τιμή, πρ?γμα πο? θ? κάνει τ? νο? σου ν? πηγαίνει δι? μέσου τ?ς ε?κόνος στο?ς (ε?κονιζομένους) ?γίους. ?τσι θ? μιμηθε?ς κα? τ?ν Μωυσ?, πο? ?φτιαξε τ?ς ε?κόνες τ?ν Χερουβ?μ μέσα στ? ?για. ?πειτα (μ?ν ξεχν?ς ?τι) κα? α?τ? ?κόμη τ? ?για τ?ν ?γίων ?ταν (σ?ν μία κάποια) ε?κόνα α?τ?ν πο? ?ταν στ? ο?ράνια. Κα? (μέσα στ?ν σκηνή το? Μαρτυρίου ) τ? ?γιο κοσμικ? ε?κόνιζε ?λο τ?ν κόσμο, κα? (?μως παρ? τα?τα) ? Μωυσ?ς ?λα α?τ? τ? ?νόμασε ?για, γιατ? μ? το?το δ?ν ε?χε σκοπ? ν? ?ποδώσει δόξα στ? κτίσματα, ?λλ? δι? μέσου α?τ?ν στ?ν δημιουργό του κόσμου Θεό. Κα? ?σ? λοιπ?ν δ?ν (θ? πρέπει) ν? θεοποιήσεις τ?ς ε?κόνες (σ?ν ?λικ? κατασκεύασμα) το? Δεσπότου Χριστο? κα? τ?ν ?γίων. ?λλ? δι? μέσου α?τ?ν (κα? μ? τ?ν βοήθειά τους) θ? (πρέπει νά) προσκυνήσεις (λατρευτικ?ς) Α?τ?ν πο? μ?ς ?πλασε πρ?τα κατ? ε?κόνα δική του, κα? ?πειτα δέχτηκε ?π? μεγάλη κα? ?πειρη ?γάπη πρ?ς τ?ν ?νθρωπο ν? λάβει τ?ν ε?κόνα μας τ?ν ?νθρώπινη (δηλ. ν? παρουσιαστε? μ? ?νθρώπινη μορφή, κα? μ? τ?ν τρόπο α?τό) ν? γίνει ?ντικείμενο ?πεικονίσεως κα? περιγραφ?ς. Θ? πρέπει δ? ν? μ?ν περιοριστε?ς μόνο στ?ν προσκύνηση τ?ς θείας ε?κόνος, ?λλ? ν? ?πεκτείνης α?τ?ν κα? στ? σημε?ο το? σταυρο?. Γιατ? ? σταυρ?ς ε?ναι πολ? μεγάλο σημε?ο κα? δε?γμα τ?ς νίκης τ?ς ?λοκληρωτικ?ς του Χριστο? ?ναντίον το? διαβόλου κα? ?λης της ?χθρικ?ς γι? μ?ς παρατάξεώς του...

3. Ο? λήψει τ? ?νομα το? Κυρίου το? Θεο? σου ?π? ματαίω.

Μ? πάρεις στ? στόμα σου γι? τ? τίποτε τ? ?νομα το? Κυρίου το? Θεο? σου (κα? μ?ν ?ρκισθε?ς ποτέ) ε?τε γι? ?πόθεση γήινη, ε?τε ?π? φόβο μ? πάθεις τίποτε κακ? ?π? κανένα ?νθρωπο, ? ?π? ντροπή, ? γι? ν? κερδίσεις προσωπικ? ?φελος, ?ρκιζόμενος ψεύτικα, γιατ? ? παράβαση το? ?ρκου σημαίνει ?ρνηση το? Θεο?. Γι? α?τ? ν? μ?ν ?ρκίζεσαι ποτέ, ?λλ? ν? ?ποφεύγεις ?λοσδιόλου τ?ν ?ρκο, γιατ? ?π? τ?ν ?ρκο προέρχεται κα? ? παράβαση το? ?ρκου, πο? ?πομακρύνει τ?ν ?νθρωπο ?π? τ?ν Θε? κα? συγκαταλέγει μ? το?ς ?μαρτωλο?ς τ?ν ?πίορκο. ?ταν λ?ς πάντοτε τ?ν ?λήθεια, τότε δ?ν ?πάρχει λόγος ν? ?ρκίζεσαι, γιατ? τ? (?ληθιν? πάντοτε) λόγια σου θ? ε?ναι σ?ν ?ρκος (κα? θ? καθιστο?ν περιττ? κάθε ?λλη βεβαίωση μ? ?ρκο). ?ν ?μως συμβε? καμμι? φορ? κα? ?ρκισθε?ς, πρ?γμα πο? μακάρι ποτ? ν? μ?ν γίνει, ??ν μ?ν δώσεις τ?ν ?ρκο γι? κάτι τί σύμφωνο μ? τ?ν Θε?ο Νόμο, τότε θ? πρέπει ν? ?κτελέσεις τ? νόμιμο α?τό, ?λλ? ?ν συνεχεί? θ? πρέπει ν? ζητήσεις ?π? τ?ν ?αυτό σου ε?θύνες ?πειδ? ?δωσε ?ρκο, φροντίζοντας μ? ?λεημοσύνη, δέηση κα? πένθος κα? σκληραγωγία το? σώματος ν? ?ξιλεώσεις τ?ν Χριστ? πο? ε?πε ν? μ?ν ?ρκίζεσαι. ??ν δ? ?δωσες ?ρκο γι? πρ?γμα παράνομο, πρόσεξε μήπως ?ξ? α?τίας το? ?ρκου ?κτελέσεις παράνομη πράξη, γι? ν? μ?ν συγκαταριθμηθε?ς κι ?σ? μαζ? μ? τ?ν Προφητοκτόνο ?ρώδη. ?φο? δ? ?θετήσεις κα? παραβε?ς τ?ν παράνομο το?το ?ρκο, βάλε κανόνα στ?ν ?αυτό σου ν? μ?ν ξαναορκισθε?, κα? φρόντισε ν? ?ξιλεωθε?ς ?πέναντι το? Θεο?, χρησιμοποιώντας μ? περισσότερη μέριμνα τ? φάρμακα πο? ε?παμε προηγουμένως, μαζ? μ? δάκρυα.

4. ?ξ ?μέρας ?ργα κα? ποιήσεις πάντα τ? ?ργα σου. Τ? δ? ?μέρ? τ? ?βδόμ? σάββατα Κυρίω τ? Θε? σου.

Μι? μέρα τ?ς ?βδομάδος, πο? ?νομάζεται Κυριακή, ?πειδ? ε?ναι ?φιερωμένη ε?ς τ?ν Κύριο, γιατ? τ?ν ?μέρα τούτη ?ναστήθηκε ?κ νεκρ?ν κα? (μ? τ?ν τρόπο α?τό) μ?ς ?κανε γνωστ? κα? βέβαιη τ?ν κοιν? ?νάσταση, κατ? α?τ? θ? πρέπει κάθε γήινο ?ργο ν? σταματήσει. Τούτη λοιπ?ν τ?ν ?μέρα ν? τ?ν ?γιάσεις κα? ν? μ?ν κάνεις κανένα ?ργο βιοτικό, ?κτ?ς ?π? τ? ?παραίτητα, κα? ν? δώσεις τ?ν ε?καιρία σ? α?το?ς πο? ε?ναι δικοί σου ? σ? ?πηρετο?ν ν? ξεκουραστο?ν, ?στε ?λοι μαζ? ν? δοξάσετε ?κε?νον πο? μ? τ? ν? θανατωθε? μας ?κανε δικούς του κα? ?ναστήθηκε κα? ?νέστησε μαζ? τ?ν δική μας φύση. Κατ? τ?ν ?μέρα α?τ? ν? θυμηθε?ς τ?ν μέλλουσα ζωή, κα? ν? περάσεις τ?ν καιρό σου μελετώντας τ?ς ?ντολ?ς κα? τ? δικαιώματα το? Κυρίου κα? ?ξετάζοντας τ?ν ?αυτό σου γι? ν? ?ξακριβώσεις μήπως παρέβης κάτι τί ? παράλειψες, ?στε ν? διορθώσεις σ? ?λα τ?ν ?αυτό σου. ?πίσης, τ?ν ?μέρα α?τ? ν? περάσεις πολλ?ς ?ρες μέσα στ?ν να? το? Θεο? παρακολουθώντας τ?ς ?ερ?ς (λατρευτικ?ς) συνάξεις πο? τελο?νται ?κε?, κα? ν? κοινωνήσεις μ? ε?λικριν? πίστη κα? μ? ?συχη συνείδηση τ? ?γιο Σ?μα κα? Α?μα το? Χριστο?, κα? ν? κάνεις ?ρχ? γι? μία ζω? περισσότερο σύμφωνη μ? τ? θέλημα το? Θεο?, κα? ν? ξεκαινουργώσεις τ?ν ?αυτό σου κα? ν? τ?ν ?τοιμάσεις γι? τ?ν ?ποδοχ? τ?ν μελλοντικ?ν α?ωνίων ?γαθ?ν. Γι? α?τ? πρέπει ν? μ?ν κάνεις καταχρήσεις ο?τε τ?ς ?λλες ?μέρες. Τ? δ? Κυριακ? πρέπει ?π? ?λα ν? ?πέχεις, ?φο? μένεις κοντ? στ?ν Θεό, κάνοντας μόνον τ? ?πολύτως ?ναγκα?α ?ργα κι ?κε?να πο? χωρ?ς α?τ? δ?ν μπορε?ς ν? ζήσεις. ?τσι μ? τ? ν? ?χεις τ?ν Θε? σ?ν τόπο γι? ν? καταφύγεις, δ?ν θ? π?ς ?λλο? πουθενά. Κα? δ?ν θ? ?ποστε?ς τ?ν πύρωση πο? φέρνει ? φλόγα τ?ν παθ?ν, κα? δ?ν θ? σηκώσεις (στ?ν ?μο σου) τ? βάρος τ?ς ?μαρτίας. Μ? τ?ν τρόπο δ? α?τ? θ? ?γιάσεις τ?ν (πρώτη α?τή) ?μέρα τ?ς ?βδομάδος, (δηλ. μ? τ? ν? τιμ?ς α?τή) παραμένοντας μακρι? ?π? κάθε τί κακό. Α?τ? δ? πο? ε?παμε, ν? τ? ?φαρμόσεις κα? στ?ς μεγάλες ?ορτές, πράττοντας τ? ?δια (τ? παραπάνω) κα? ?πέχοντας πάλι ?π? ?σα προηγουμένως ε?παμε.

5. Τίμα τ?ν πατέρα σου κα? τ?ν μητέρα σου, ?να ε? σοι γένηται κα? ?να μακροχρόνιος γέν? ?π? τ?ς γ?ς.

Ν? σέβεσαι τ?ν πατέρα σου κα? τ?ν μητέρα σου, γιατ? ? Θεός - χρησιμοποιώντας σ?ν ?ργανα α?το?ς - σ? ?φερε στ?ν ζωή, κα? α?το? ε?ναι γι? σένα ?πειτα ?π? τ?ν Θε? α?τιοι τ?ς ?πάρξεώς σου. Γι? α?τ? λοιπ?ν κα? ?σύ, ?πειτα ?π? τ?ν Θε? α?το?ς κα? ν? τιμήσεις κα? ν? ?γαπήσεις, ?ν βέβαια ? ?γάπη πρ?ς το?ς γονε?ς βοηθάει τ?ν πρ?ς Θε? ?γάπη. ?ν ?μως δ?ν βοηθάει, τότε ν? φύγεις ?μέσως μακρι? ?π? α?τούς...
Πρέπει ν? σέβεσαι κα? ν? ?γαπ?ς α?το?ς πο? γι? σένα γίνηκαν πνευματικο? πατέρες. Γιατ? α?το? ?σένα σ? ?φεραν ?π? τ?ν κατάσταση τ?ς (?πλ?ς) ?πάρξεως, στ?ν κατάσταση (τ?ς κατ? Θεόν) ?πάρξεως κα? σο? μετέδωσαν τ?ν φωτισμ? τ?ς (θείας) γνώσεως κα? σο? δίδαξαν τ?ν φανέρωση τ?ς ?λήθειας κα? σ? ?ναγέννησαν μ? τ? λουτρ? τ?ς παλιγγενεσίας κα? σο? φύτεψαν μέσα σου τ?ν ?λπίδα γι? τ?ν ?νάσταση κα? τ?ν ?θανασία (τ?ς ψυχ?ς) κα? γι? τ?ν ?διάδοχη βασιλεία κα? κληρονομία (τ?ς βασιλείας τ?ν ο?ραν?ν) κα? σ? ?καναν, ?π? ?νάξιο πο? ?σουνα, ?ξιο τ?ν α?ώνιων ?γαθ?ν, κα? ?π? ?πίγειο (σ? ?ντικατέστησαν) ο?ράνιο, κα? ?π? πρόσκαιρο, α?ώνιο κα? υ?? μαθητείας (παρ? το?ς πόδας) ?χι ?νθρώπου πιά, ?λλ? το? Θεανθρώπου Χριστο?, πο? σο? χάρισε τ? πνέυμα τ?ς υ?οθεσίας. Α?τ?ς μάλιστα ε?πε: «Μ?ν ?νομάσετε κανένα ?νθρωπο πατέρα ? καθηγητή, γιατ? ?νας ε?ναι ? πατέρας κα? καθηγητής σας, ? Χριστός. Γι? α?τ? ?φείλεις κάθε τιμ? κα? ?γάπη στο?ς πνευματικο?ς πατέρες, ?χοντας τ?ν συναίσθηση π?ς ? τιμ? πο? δίνεις σ? α?το?ς πηγαίνει στ?ν Χριστ? κα? στ? Πανάγιο Πνε?μα, μέσα στ? ?πο?ο ?λαβε τ?ν υ?οθεσία, κα? στ?ν ?πουράνιο Πατέρα, ?π? τ?ν ?πο?ο πηγάζει κάθε πατρι? στ?ν ο?ραν? κα? στ?ν γ?. Πρέπει δ? ν? φροντίσεις σ? ?λο τ?ν βίο ν? ?χεις ?να πνευματικ? πατέρα, κα? ν? το? ?ξομολογ?σαι κάθε σου ?μάρτημα κα? κάθε λογισμ? ? ν? παίρνεις ?π? α?τ?ν τ?ν θεραπεία κα? τ?ν συγχώρεση. Γιατ? σ? α?τ?ν (δηλ. τ?ν πνευματικ? πατέρα) δόθηκε (?π? τ?ν Κύριο ? ?ξουσία) ν? συγχωρε? ? ν? μ?ν συγχωρε? ?μαρτίες (δηλ. ν? ?λευθερώνει ? ?χι ψυχές). ?λα ?σα δ?ν συγχωρήσουν στ? γ?, θ? μείνουν ?συγχώρητα (κα?) στ?ν ο?ρανό. Κα? ?λα ?σα συγχωρήσουν στ? γ?, θ? συγχωρεθο?ν (καί) στ?ν ο?ρανό.
Α?τ? δ? τ? χάρη κα? τ?ν δύναμη τ?ν ?λαβαν ?π? τ?ν Χριστό. Γι? α?τ? πρέπει ν? ?πακο?ς σ? α?το?ς κα? ν? μ?ν ?χεις ?ντίθετη μ? α?το?ς γνώμη, γι? ν? μ?ν φέρεις τ?ν καταστροφ? στ?ν ψυχή σου. Γιατ? ?ν ?κε?νος πο? ?ντιμιλάει στο?ς σαρκικούς του γονε?ς, σ? πράγματα πο? δ?ν ?παγορεύονται ?π? τ?ν νόμο το? Θεο?, τιμωρε?ται - σύμφωνα μ? τ?ν νόμο (το? Μωϋσέως)- μ? θάνατον, π?ς ε?ναι δυνατ?ν ?κε?νος πο? ?ντιμιλάει στο?ς πνευματικο?ς πατέρες ν? μ?ν δίωχνει μακρι? το? τ? πνέυμα το? Θεο? κα? ν? μ?ν χάνει τ?ν ψυχή του; Γι? α?τ? ν? συμβουλεύεσαι κα? ν? ?πακο?ς μέχρι τέλους στο?ς πνευματικο?ς πατέρες, γι? ν? σωθε? ? ψυχή σου κα? ν? γίνεις κληρονόμος τ?ν α?ωνίων κα? ?κηράτων ?γαθ?ν.

6. Ο? μοιχεύσεις.

Ν? μ?ν πορνεύσεις, γι? ν? μ?ν καταντήσεις ν? γίνεις ?π? μέλος Χριστο? μέλος πόρνης, κα? (?τσι) ?ποκοπε?ς ?π? τ? θε?ο σ?μα (σ?ν σάπιο μέλος) κα? χάσεις τ?ν Θεία κληρονομι? κα? ριχθε?ς στ?ν γέενα (το? πυρός). Γιατ? (?πως λέει ? νόμος) ??ν ? θυγατέρα ?ερέως πο? συλληφθε? ν? πορνεύεται, ?πομένει τ?ν τιμωρία τ?ν θάνατο δι? πυρ?ς, ?πειδ? (μ? τ?ν πράξη της) τ?ν πατέρα (της) ?ντρόπιασε, πόσο μεγαλύτερη τιμωρία ?ξίζει ?ποιος τέτοια βρωμι? κάνει στ? σ?μα το? Χριστο?; Σ? μ?ν λοιπόν, ?ν μπορε?ς, ?φάρμοσε (στ?ν ζωή σου) τ?ν παρθενία, γι? ν? μπορέσεις ν? ?φιερωθε?ς ?ξ? ?λοκλήρου στ?ν Θε? κα? μ? τέλεια ?γάπη σ? Α?τ?ν ν? προσκολληθε?ς, μένοντας κοντά Του σ? ?λη σου τ?ν ζω? κα? φροντίζοντας ?ποκλειστικ? πάντοτε (ν? κάνεις) ?τι ?ρέσει στ?ν Κύριο, κα? (?τσι) ?π? τώρα ?ξασφαλίζοντας τ?ν μέλλουσα ζω? κα? ζωντας κάτω στ?ν γ? σ?ν ?γγελος Θεο?. Γιατ? α?τ?ν (δηλαδ? τ?ν ?γγέλων) γνώρισμα ε?ναι ? παρθενία, κα? γίνεται ?μοιος μ? α?τούς, -?ν κα? ?χει σ?μα- ?σο το?το ε?ναι δυνατόν, ?ποιος ?κολουθε? τ?ν παρθενία...
?ν πάλι προτιμήσεις ν? ?κολουθήσεις τ?ν (κατ? Χριστόν) παρθενικ? ζω? κα? δ?ν ?χεις δώσει τέτοια ?πόσχεση στ?ν Θεό, τότε σου ?πιτρέπεται ν? πάρεις μία γυναίκα σύμφωνα μ? τ?ν νόμο το? Κυρίου, κα? μόνο μ? α?τ?ν ν? κατοικε?ς κα? ν? μ?ν τ?ν θεωρε?ς σ?ν δικό σου σκε?ος πρ?ς σκοπ? ?γιασμο?, ?πέχοντας μ? ?λη σου τ?ν δύναμη ?π? ξένες γυνα?κες. Θ? μπορέσεις δ? τελείως ν? ?ποφεύγεις α?τές, ?ν προσέξεις τ?ς ?καιρες (κα? ψυχικ? ?πικίνδυνες) συναντήσεις κα? συζητήσεις μαζί τους, κα? (φρόντιζε) ν? μ?ν σο? ?ρέσουν τ? πορνικ? λόγια κα? ?κούσματα, κα? ν? διώχνεις τ? μάτια το? σώματος κα? τ?ς ψυχ?ς σου ?π? πάνω το?ς ?σο σου ε?ναι το?το δυνατό, κα? συνήθιζε ν? μ?ν ρίχνεις βλέμματα ?μπαθ? κα? περίεργα πάνω στ?ν ?μορφι? τ?ν προσώπων. Γιατ? ?κε?νος πο? κυττάζει μι? γυναίκα μ? κακ? πρόθεση κα? ?πιθυμία, ?δη (?πως λέει ? Κύριος) ε?ναι σ?ν ν? ?κανε μαζί της τ?ν κακ? πράξι (τ?ς μοιχείας ? πορνείας), κα? ?τσι ?χει γίνει ?κάθαρτος μπροστ? στ? μάτια το? Χριστο? πο? βλέπει (τ? κρυπτά) στ?ς καρδιές. ?π? τ? σημε?ο δ? α?τ? (τ?ς ψυχικ?ς ?μαρτίας, ? ?νθρωπος) ? ταλαίπωρος, καταντάει κα? στ? ν? διαπράξει κα? τ? σωματικ? ?μαρτία. ?λλ? τί μιλάω (μόνο) γι? τ?ς βρωμι?ς τ?ς πορνείας κα? τ?ς μοιχείας κα? ?λες τ?ς ?λλες τέτοιες πο? ?νεργο?νται κατ? φύση; Γιατ? ? ?νθρωπος ?ταν μ? περιέργεια κοιτάει τ? ?μορφα πρόσωπα, σέρνεται ?κόλαστα κα? στ?ς παρ? φύση (σαρκικ?ς ?μαρτίες καί) ?σέλγειες. Σ? λοιπόν, ?μα κόψεις ?π? πάνω σου τ?ς πικρ?ς ρίζες (τ?ς ?μαρτίας), δ?ν θ? δοκιμάσεις το?ς καρπούς (της) ?λλ? θ? φέρεις ?ντιθέτως τ?ν καρπ? τ?ς ?γνότητας κα? το? ?γιασμο? πο? ?ρχεται μαζί της, χωρ?ς τ?ν ?πο?ο κανε?ς δ?ν πρόκειται ν? ?δε? τ?ν Κύριο.

7. Ο? κλέψεις.

Ν? μ?ν κλέψεις, γι? ν? μ?ν σο? δώσει πολ? μεγαλύτερη τιμωρία ? γνωρίζων τ? κρύφια (Θεός), ?πειδ? Τ?ν περιφρόνησες. Μ?λλον πρέπει ?π? ?τι ?χεις, κρυφ? ν? δίνεις σ? ?σους ?χουν ?νάγκη, γι? ν? πάρεις ?κατονταπλασίονα κα? ν? κληρονομήσεις ζω? α?ώνια στ?ν μέλλοντα α??να ?π? τ?ν Θεό, πο? βλέπει τ? κρυφά.

8. Ο? φονεύσεις.

Ν? μ?ν φονεύσεις, γι? ν? μ?ν ?κπέσεις ?π? (τ?ν χάρη) τ?ς υ?οθεσίας πο? σο? ?δωσε ?κε?νος πο? ?νασταίνει το?ς νεκρούς, κα? ν? γίνεις μ? τ? ?ργα σου παιδ? ?κείνου πο? ?ξ? ?ρχ?ς ε?ναι δολοφόνος το? ?νθρώπου. ?πειδ? δ? ? φόνος ?χει ?ς ?φορμ? τ? κτύπημα, το?το δ? τ? μάλωμα, κα? το?το τ? θυμό, ? δ? θυμ?ς ?ρχεται ?ξ? ?φορμ?ς τ?ς ζημίας ? το? κτυπήματος ? τ?ς βρισι?ς πο? ?λλοι μας κάνουν, γι? α?τ? ε?πε ? Χριστ?ς ?κε?νον πο? σο? παίρνει τ? πανωφόρι, μ?ν ?μποδίσεις ν? σο? πάρει κα? τ? χιτώνα σου κα? μ?ν ?ποκριθε?ς μ? βρισι?ς σ? ?κε?νον πο? σ? βρίζει. Γιατ? μ? τ?ν τρόπο το?το, κα? τ?ν ?αυτό σου κα? ?κε?νον πο? σο? κάνει κακ? θ? γλιτώσεις ?π? τ? φοβερ? κακ? το? φόνου. Σ? λοιπόν, (κάνοντας ?τσι), θ? πετύχεις τ? συγχώρεση τ?ν ?μαρτι?ν σου πο? ?χεις ?πέναντι το? Θεο?. Γιατ? ε?πε: «δίδετε συγχώρεση (σ? ?σους σας φταίουν) κα? θ? συγχωρεθο?ν κα? ο? δικές σας ?μαρτίες». ?κε?νος δ? πο? κακολογε? κα? κακοποιε? το?ς ?λλους, (α?τός) θ? δώσει λόγο κα? θ? τιμωρηθε? μ? α?ώνια τιμωρία. Γιατ? ? Χριστ?ς ε?πε: «α?τ?ς πο? θ? πε? τ?ν ?δερφ? το? «μωρέ», ε?ναι ?ξιος ν? ριχτε? στ? γέενα το? πυρός». ?ν λοιπ?ν κατορθώσεις ν? ξεριζώσεις τ? κακ? (?π? μέσα σου) κα? ν? χαρίσεις στ?ν ψυχή σου τ? μακαριώτητα τ?ς πραότητος, δόξασε τ?ν Χριστ? πο? ε?ναι ? διδάσκαλος κα? ? συνεργ?ς τ?ν ?ρετ?ν, χωρ?ς τ?ν ?πο?ον, ?πως ?μαθες, δ?ν μπορο?με τίποτα καλ? ν? κάνουμε. ?ν πάλι δ?ν μπορέσεις ν? μείνεις πράος (κα? μακρι? ?π? τ?ν θυμό), ν? κατηγορε?ς τ?ν ?αυτό σου πο? θυμώνει, κα? ν? μετανοιώνεις μπροστ? στ?ν Θε? κα? μπροστ? στ?ν ?νθρωπο πο? ε?τε το? μίλησες ?σχημα, ε?τε το? ?κανες κακό. Γιατ? ?κε?νος πο? μετανιώνει ?ταν ? ?μαρτία το? βρίσκεται στ? πρ?τα βήματα, α?τ?ς δ?ν φτάνει στ? τελευτα?ο σκαλοπάτι, (?ντιθέτως δέ) ?ποιος μ? ?διαφορία (κα? ?ναισθησία) ?ντιμετωπίζει τ?ς μικρ?ς πτώσεις, α?τ?ς γι? α?τ?ς θ? πέσει κα? στ?ς μεγαλύτερες.

9. Ο? ψευδομαρτυρήσεις κατ? το? πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδ?.

Ν? μ?ν συκοφαντήσεις, γι? ν? μ?ν ?ξομοιωθε?ς μ? ?κε?νον πο? παλι? (στ?ν ?ρχ? τ?ς ?νθρώπινης ζω?ς) ?συκοφάντησε στ?ν Ε?α τ?ν Θεό, κα? γίνεις καταραμένος ?πως ?κε?νος. ?λλ? μ?λλον πρέπει, ?ν το?το δ?ν θ? κάνει κακ? στο?ς πολλούς, ν? σκεπάζεις τ? κακ? το? διπλανο? σου (πο? μοιάζουν μ? πτ?μα), γι? ν? μοιάσεις ?χι το? Χάμ, ?λλ? το? Σ?μ κα? το? ?άφεθ, κα? ν? κερδίσεις τ?ν ε?λογία.

10. Ο?κ ?πιθυμήσεις πάντα ?σα τ? πλησίον σου ?στι.

Ν? μ?ν (?πιθυμήσεις ν? ?ρπάξεις) τίποτα ξένο, πο? ?νήκει στ?ν διπλανό σου. Ο?τε κτ?μα, ο?τε χρ?μα, ο?τε δόξα, ο?τε τίποτε ?π? ?σα ?νήκουν στ?ν πλησίον σου. Γιατ? ? ?πιθυμία (τ?ν ξένων πραγμάτων) ?φο? γεννηθε? στ?ν ψυχή, γεννάει ?μαρτία. ? δ? ?μαρτία ?μα γίνει, φέρνει τ?ν θάνατο. Σ? δέ, ?ταν θ? μένεις ξένος πρ?ς τ?ν ?πιθυμία τ?ν πραγμάτων το? ?λλου, θ? κατορθώσεις ν? μείνεις μακρυ? κα? ?π? τ?ν ?ρπαγή, πο? ?χει σ?ν α?τιο τ?ν πλεονεξία. Σ? μάλιστα πρέπει (?χι μόνο ν? μ?ν βάζεις στ? μάτι το? διπλανο? σου τ? καλά, ?λλά) κα? ?π? τ? δικά σου ν? δίνεις σ? α?τ?ν πο? ζητ?, κα? ν? ?λεε?ς, ?σο μπορε?ς, α?τ?ν πο? ?χει τ?ν ?νάγκη σου, κα? ν? μ?ν διώξεις α?τ?ν πο? σο? ζητάει δανεικά. Κα? ?ν βρε?ς κάτι πο? χάθηκε, ν? τ? δώσεις στ?ν κύριό του, ?στω κι ?ν α?τ?ς ε?ναι ?π? το?ς πι? μεγάλους σου ?χθρούς. Γιατ? μ? τ?ν τρόπο το?το κα? θ? ?γαπήσετε, κα? θ? νικήσεις ?σ? τ? κακ? μ? τ?ν βοήθεια το? καλο?, ?πως ? Χριστ?ς σ? διατάζει.

===

?ταν λοιπ?ν ?λα α?τ? ?σ? τ? ?κτελε?ς μ? ?λη σου τ?ν δύναμη κα? ζε?ς μέσα στ?ν ?τμόσφαιρά τους, τότε μέσα στ?ν ψυχή σου θ? ?ποκτήσεις (σ?ν μεγάλο ?πόκτημα) τ?ν θησαυρ? τ?ς ε?σέβειας, κα? θ? ε?αρεστήσεις στ?ν Θε? κα? θ? ε?εργετηθε?ς ?π? τ?ν Θε? κα? ?π? το?ς ?νθρώπους το? Θεο?, κα? θ? γίνεις κληρονόμος τ?ν α?ωνίων ?γαθ?ν, τ? ?πο?α ε?θε ?λοι ν? τ? κερδίσουμε, μ? τ?ν χάρη κα? φιλανθρωπία το? Κυρίου κα? Θεο? κα? Σωτήρα μας, το? ?ησο? Χριστο?, στ?ν ?πο?ο ?νήκει κάθε δόξα, τιμ? κα? προσκύνηση (λατρευτική) μαζ? μ? τ? ?ναρχό του Πατέρα κα? τ? Πανάγιο κα? ?γαθ? κα? ζωοποι? Πνε?μα, τώρα κα? πάντοτε κα? ε?ς το?ς ?τελεύτητους α??νες, ?μήν.
Last modified: Παρασκευή, 27 Ιούνιος 2014, 5:07 μμ