ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ο Ροβινσώνας Κρούσος          

Daniel Defoe

Μετά την εξόρμηση μου στο ναυαγισμένο πλοίο, συνέχισα να ζω με τον συνηθισμένο τρόπο, δουλεύοντας καθημερινά και κάνοντας όλα όσα εξασφάλιζαν την επιβίωσή μου. Είχα βρει βέβαια αρκετά χρήματα και χρυσάφι, αλλά δεν μου χρησίμευαν στο παραμικρό, αφού δεν μπορούσαν να αλλάξουν την ζωή μου.

Μια νύχτα, στη διάρκεια της περιόδου των βροχών, κι ενώ η βροχή έπεφτε με ασυνήθιστη ένταση, βρισκόμουν ξαπλωμένος με όλη μου την άνεση στην αιώρα μου, αλλά δεν κατάφερνα να κοιμηθώ. Δεν ήμουν άρρωστος, δεν πονούσα πουθενά, ωστόσο δε σφάλιζε τα βλέφαρά μου ο ύπνος.

Χιλιάδες αναμνήσεις κατέκλυζαν το μυαλό μου. Η ζωή μου ολόκληρη έκανε, θαρρείς, παρέλαση μπροστά από τα μάτια μου. Τα νεανικά μου χρόνια στην Αγγλία μέχρι την ημέρα που μπαρκάρισα, το ταξίδι μου στη Γουινέα, η περίοδος της αιχμαλωσίας μου από τους Μαυριτανούς πειρατές και η απόδραση  μου, η εποχή που πέρασα στη φυτεία μου στη Βραζιλία ως τη στιγμή που την άφησα πίσω μου, όλα ξαναζωντάνεψαν ολοκάθαρα στην μνήμη μου.

Κατόπιν σειρά είχαν όλα αυτά τα χρόνια που ζούσα στο νησί. Θυμήθηκα τους φόβους του πρώτου καιρού, τα πολυάριθμα εμπόδια που συνάντησα, τη δυσκολία μου να αποκτήσω την ηρεμία που τόσο λαχταρούσα, τον τρόμο που με κυρίεψε όταν ανακάλυψα το ανθρώπινο χνάρι μετά από μια τόσο μακριά περίοδο μοναξιάς και, το χειρότερο, την φρίκη μου όταν πρωταντίκρισα τους άγριους και τις ανόσιες τελετουργίες τους(B.K.)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πεθάναμε από το φόβο μας! Παράξενο.Γιατί αυτό σίγουρα δεν είναι πιο φοβιστικό από τις  εκρήξεις και τις βόμβες και τους νεκρούς παντού.(Ε.Γ.)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------