Θεωρία καυστήρων
Καυστήρες
Καυστήρας.
Καυστήρα ονομάζουμε το μηχανισμό που προκαλεί την καύση, δηλαδή την ένωση με το οξυγόνο, υγρών ή αερίων καυσίμων ή καλύτερα τη συσκευή που ρυθμίζει ποσοτικά και ποιοτικά την καύση του καυσίμου. Ξεχωρίζουμε τους καυστήρες ανάλογα με το είδος του καυσίμου αλλά και την κατασκευή και λειτουργία τους.
Διάκριση καυστήρων Έτσι τους διακρίνουμε σε καυστήρες :
- Ελαφριού πετρελαίου (diesel)
- Ακάθαρτου πετρελαίου (μαζούτ)
- Φυσικού αερίου, υγραερίου, φωταερίου
- Στερεών καυσίμων (όπως λιπαντικά ή βιομάζα)
- Μικτών καυσίμων
Επίσης οι καυστήρες διακρίνονται σε :
- Ατμοσφαιρικούς: Καυστήρες που το καύσιμο ενώνεται με το οξυγόνο του αέρα που βρίσκεται ελεύθερο στην ατμόσφαιρα ή καλύτερα δεν διοχετεύεται από κάποιο ανεμιστήρα.
- Περιστροφικούς: Πρόκειται για καυστήρες υγρών καυσίμων που «πετούσαν» το καύσιμο στο χώρο καύσης μέσω περιστρεφόμενων «ποτηριών».
- Διασκορπισμού: Είναι οι πιο συνηθισμένοι και ονομάζονται έτσι γιατί διασκορπίζουν το καύσιμο πρεσάροντάς το με μικρή πίεση (7 bar) και λέγονται μη πιεστικοί ή με μεγάλη πίεση (10-15 ή και 20 bar) και λέγονται πιεστικοί.
Στη θέρμανση έχουν καθιερωθεί κυρίως οι πιεστικοί καυστήρες διασκορπισμού, ενώ οι καυστήρες μαζούτ χρησιμοποιούνται μόνο στη βιομηχανία και μακριά από αστικά κέντρα.