ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟΤὸ μικρότερο ἀπὸ τὰ κοινὰ πολλαπλάσια δύο ἢ περισσοτέρων ἀριθμῶν. |
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗὈνομάζεται κάθε εὐθεία ποὺ εἶναι ἔτσι ὥστε ἡ ἀπόσταση τοῦ κέντρου τοῦ κύκλου ἀπὸ αὐτὴν νὰ εἶναι μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ἀκτίνα τοῦ κύκλου. |
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗὈνομάζεται κάθε εὐθεία τοῦ ἐπιπέδου ποὺ δὲν τέμνει τὸν κύκλο σὲ κανένα σημεῖο. |
ΕΠΙΚΕΝΤΡΗὈνομάζεται μιὰ γωνία ποὺ ἔχει τὴν κορυφή της στὸ κέντρο ἑνὸς κύκλου. |
ΕΠΙΠΕΔΟΜιὰ ἐπιφάνεια στὴν ὁποία ἐφαρμόζει παντοῦ μιὰ εὐθεία γραμμή. |
ΕΤΕΡΩΝΥΜΑΛέγονται τὰ κλάσματα ποὺ ἔχουν διαφορετικοὺς παρονομαστές. |
ΕΥΘΕΙΑ ΓΩΝΙΑὈνομάζεται ἡ γωνία τῆς ὀποίας οἱ πλευρές εἶναι ἀντικείμενες ἠμιευθεῖες. |
ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΟ ΣΧΗΜΑὈνομάζεται ἡ τεθλασμένη γραμμὴ ποὺ τὰ ἄκρα της συμπίπτουν. |
ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΟ ΤΜΗΜΑὈνομάζεται ἕνα κομμάτι μιᾶς εὐθεῖας ποὺ ἔχει δύο ἄκρα καὶ ἑπομένως πεπερασμένο μῆκος. |
ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΑ ΤΜΗΜΑΤΑὍταν ἔχουμε δύο ἐφαπτόμενες σὲ ἔνα κύκλο οἱ ὁποῖες καὶ τέμνονται, ἔτσι ὀνομάζονται τὰ εὐθύγραμμα τμήματα ποὺ ἔχουν τὸ ἕνα ἄκρο τους στὸ σημεῖο τομῆς τῶν εὐθειῶν καὶ τὸ ἄλλο σὲ καθένα ἀπὸ τὰ δὐο σημεῖα ἐπαφῆς τῶν εὐθειῶν μὲ τὸν κύκλο. |