ΑΚΤΙΝΑὈνομάζεται ἡ κοινὴ ἀπόσταση τῶν σημείων τῆς περιφέρειας ἑνὸς κύκλου ἀπὸ τὸ κέντρο του. |
ΑΜΒΛΕΙΑὈνομάζεται ἡ γωνία ποὺ τὸ μέτρο της εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ 900 καὶ μικρότερο ἀπὸ 1800. |
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΕΣὈνομάζονται δύο ἠμιευθεῖες ποὺ ἔχουν κοινὴ ἀρχὴ καὶ σχηματίζουν μιὰ εὐθεία. |
ΑΞΟΝΑΣ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑΣὈνομάζεται ἡ εὐθεία ποὺ χωρίζει τὸ σχῆμα σὲ δύο μέρη τὰ ὁποῖα συμπίπτουν ὅταν διπλωθεῖ τὸ σχῆμα κατὰ μῆκος τῆς εὐθείας. |
ΑΠΟΣΤΑΣΗΛέγεται τὸ μῆκος τοῦ εὐθύγραμμου τμήματος ποὺ ἐνώνει δύο σημεῖα. |
ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝὈνομάζεται τὸ μῆκος ὁποιουδήποτε εὐθύγραμμου τμήματος ποὺ εἶναι κάθετο στὶς εὐθεῖες καὶ ἔχει τὰ ἄκρα του σ΄ αὐτές. |
ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΙΟΥ ΑΠΟ ΕΥΘΕΙΑὈνομάζεται τὸ μῆκος τοῦ κάθετου εὐθύγραμμου τμήματος ποὺ φέρνουμε ἀπὸ τὸ σημεῖο στὴν εὐθεία. |
ΓΩΝΙΑὈνομάζεται τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο μέρη τοῦ ἐπιπέδου στὰ ὁποῖα αὐτὸ χωρίζεται ἀπὸ δύο ἠμιευθεῖες μὲ κοινὴ ἀρχή. |
ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑΕἶναι οἱ διάμεσοι, τὰ ὕψη καὶ οἱ διχοτόμοι σὲ ἕνα τρίγωνο. |
ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣὈνομάζονται τρεῖς ἢ περισσότερες γωνίες κάθε μιὰ ἀπὸ τὶς ὁποῖες εἶναι ταυτόχρονα ἐφεξῆς μὲ τὴν προηγούμενή της καὶ τὴν ἑπόμενή της. |