Μαθηματικά Α΄ Γυμνασίου

Ὀνομάζεται ἡ κοινὴ ἀπόσταση τῶν σημείων τῆς περιφέρειας ἑνὸς κύκλου ἀπὸ τὸ κέντρο του.

Ὀνομάζεται ἡ γωνία ποὺ τὸ μέτρο της εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ 90⁰ καὶ μικρότερο ἀπὸ 180⁰.

Ὀνομάζονται δύο ἠμιευθεῖες ποὺ ἔχουν κοινὴ ἀρχὴ καὶ σχηματίζουν μιὰ εὐθεία.

Ὀνομάζεται ἡ εὐθεία ποὺ χωρίζει τὸ σχῆμα σὲ δύο μέρη τὰ ὁποῖα συμπίπτουν ὅταν διπλωθεῖ τὸ σχῆμα κατὰ μῆκος τῆς εὐθείας.

Λέγεται τὸ μῆκος τοῦ εὐθύγραμμου τμήματος ποὺ ἐνώνει δύο σημεῖα.

Ὀνομάζεται τὸ μῆκος ὁποιουδήποτε εὐθύγραμμου τμήματος ποὺ εἶναι κάθετο στὶς εὐθεῖες καὶ ἔχει τὰ ἄκρα του σ΄ αὐτές.

Ὀνομάζεται τὸ μῆκος τοῦ κάθετου εὐθύγραμμου τμήματος ποὺ φέρνουμε ἀπὸ τὸ σημεῖο στὴν εὐθεία.

Ὀνομάζεται τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο μέρη τοῦ ἐπιπέδου στὰ ὁποῖα αὐτὸ χωρίζεται ἀπὸ δύο ἠμιευθεῖες μὲ κοινὴ ἀρχή.

Εἶναι οἱ διάμεσοι, τὰ ὕψη καὶ οἱ διχοτόμοι σὲ ἕνα τρίγωνο.

Ὀνομάζονται τρεῖς ἢ περισσότερες γωνίες κάθε μιὰ ἀπὸ τὶς ὁποῖες εἶναι ταυτόχρονα ἐφεξῆς μὲ τὴν προηγούμενή της καὶ τὴν ἑπόμενή της.

Ὀνομάζεται τὸ εὐθύγραμμο τμῆμα ποὺ ἐνώνει μιὰ κορυφὴ ἑνὸς τριγώνου μὲ τὸ μέσο τῆς ἀπέναντι πλευρᾶς.

Ὀνομάζεται κάθε χορδὴ ποὺ διέρχεται ἀπὸ τὸ κέντρο τοῦ κύκλου.

Ὀνομάζεται ἡ ἠμιευθεῖα ἐκείνη ποὺ ἔχει τὴν ἀρχή της στὴν κορυφὴ μιᾶς γωνίας καὶ χωρίζει τὴ γωνία σὲ δύο ἴσες γωνίες.

Ὀνομάζεται τὸ εὐθύγραμμο τμῆμα ποὺ ξεκινάει ἀπὸ μιὰ κορυφὴ ἑνὸς τριγώνου καταλήγει στὴν ἀπέναντι πλευρά καὶ χωρίζει τὴν γωνία τῆς κορυφῆς σὲ δύο ἴσες γωνίες.

Τὸ μικρότερο ἀπὸ τὰ κοινὰ πολλαπλάσια δύο ἢ περισσοτέρων ἀριθμῶν.

Ὀνομάζεται κάθε εὐθεία ποὺ εἶναι ἔτσι ὥστε ἡ ἀπόσταση τοῦ κέντρου τοῦ κύκλου ἀπὸ αὐτὴν νὰ εἶναι μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ἀκτίνα τοῦ κύκλου.

Ὀνομάζεται κάθε εὐθεία τοῦ ἐπιπέδου ποὺ δὲν τέμνει τὸν κύκλο σὲ κανένα σημεῖο.

Ὀνομάζεται μιὰ γωνία ποὺ ἔχει τὴν κορυφή της στὸ κέντρο ἑνὸς κύκλου.

Μιὰ ἐπιφάνεια στὴν ὁποία ἐφαρμόζει παντοῦ μιὰ εὐθεία γραμμή.

Λέγονται τὰ κλάσματα ποὺ ἔχουν διαφορετικοὺς παρονομαστές.

Ὀνομάζεται ἡ γωνία τῆς ὀποίας οἱ πλευρές εἶναι ἀντικείμενες ἠμιευθεῖες.

Ὀνομάζεται ἡ τεθλασμένη γραμμὴ ποὺ τὰ ἄκρα της συμπίπτουν.

Ὀνομάζεται ἕνα κομμάτι μιᾶς εὐθεῖας ποὺ ἔχει δύο ἄκρα καὶ ἑπομένως πεπερασμένο μῆκος.

Ὅταν ἔχουμε δύο ἐφαπτόμενες σὲ ἔνα κύκλο οἱ ὁποῖες καὶ τέμνονται, ἔτσι ὀνομάζονται τὰ εὐθύγραμμα τμήματα ποὺ ἔχουν τὸ ἕνα ἄκρο τους στὸ σημεῖο τομῆς τῶν εὐθειῶν καὶ τὸ ἄλλο σὲ καθένα ἀπὸ τὰ δὐο σημεῖα ἐπαφῆς τῶν εὐθειῶν μὲ τὸν κύκλο.

Ὀνομάζεται κάθε εὐθεία ποὺ εἶναι ἔτσι ὥστε ἡ ἀπόσταση τοῦ κέντρου τοῦ κύκλου ἀπὸ αὐτὴν νὰ εἶναι ἴση μὲ τὴν ἀκτίνα.

Ὀνομάζεται κάθε εὐθεία τοῦ ἐπιπέδου ποὺ τέμνει τὸν κύκλο μόνο σὲ ἕνα σημεῖο.

Ὀνομάζονται δύο γωνίες ποὺ ἔχουν:

1) Κοινὴ κορυφή.

2) Κοινὴ πλευρά.

3) Κανένα ἄλλο κοινὸ σημεῖο.

Τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο κομμάτια στὰ ὁποῖα χωρίζεται ἕνα ἐπίπεδο ἀπὸ μιὰ εὐθεία ποὺ ἀνήκει σ' αὐτό.

Τὸ κομμάτι μιᾶς εὐθείας ποὺ ἔχει ἕνα μόνο ἄκρο καὶ ἄπειρο μῆκος.

Ὀνομάζεται τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο κομμάτια στὰ ὁποῖα χωρίζει τὸν κύκλο μιὰ διάμετρος.

Ὀνομάζεται τὸ τρίγωνο ποὺ ἔχει καὶ τὶς τρεῖς πλευρές του ἴσες.

Ὀνομάζεται τὸ τρίγωνο ποὺ ἔχει δύο πλευρὲς ἴσες.

Ὀνομάζεται τὸ τραπέζιο ποὺ ἔχει τὶς μὴ παράλληλες πλευρές του ἴσες.

Ὀνομάζονται δύο γωνίες ποὺ οἱ πλευρὲς τῆς μιᾶς εἶναι ἀντικείμενες ἠμιευθεῖες τῶν πλευρῶν τῆς ἄλλης.

Ὀνομάζεται ἕνα σημεῖο ἑνὸς σχήματος ποὺ εἶναι τέτοιο ὥστε ἂν τὸ σχῆμα περιστραφεῖ γύρω ἀπὸ αὐτὸ τὸ σημεῖο κατὰ 180 μοῖρες τότε θὰ συμπίπτει μὲ τὸ ἀρχικό.

Τὸ σύνολο τῶν σημείων τοῦ ἐπιπέδου ποὺ ἀπέχουν ἀπὸ ἕνα σταθερὸ σημεῖο ἀπόσταση μικρότερη ἢ ἴση μὲ τὴν ἀκτίνα.

Ὀνομάζεται τὸ ἐπίπεδο σχῆμα τοῦ ὁποίου ὅλα τὰ σημεῖα ἀπέχουν τὴν ἴδια ἀπόσταση ἀπὸ ἕνα σταθερό σημεῖο τοῦ ἐπιπέδου τὸ ὁποῖο ὀνομάζεται κέντρο.

Εἶναι οἱ κορυφές, οἱ πλευρὲς καὶ οἱ γωνίες του τριγώνου.

Ὀνομάζεται ἡ γωνία ποὺ τὸ μέτρο της εἶναι μεγαλύτερο ἢ ἴσο τοῦ 0 καὶ μικρότερο ἢ ἴσο τῶν 180⁰.

Ὀνομάζεται ἡ τεθλασμένη γραμμὴ ποὺ ὁποιαδήποτε πλευρά της κι ἂν προεκτείνουμε ἀφήνει τὴν τεθλασμένη στὸ ἴδιο ἠμιεπίπεδο.

Ὀνομάζεται τὸ σχῆμα (γωνία, τεθλασμένη, εὐθύγραμμο σχῆμα) τοῦ ὁποίου ὁποιαδήποτε πλευρὰ κι ἂν προεκτείνουμε ἀφήνει τὸ σχῆμα στὸ ἴδιο ἠμιεπίπεδο.

Ὁ μεγαλύτερος ἀπὸ τοὺς κοινοὺς διαιρέτες δύο ἢ περισσοτέρων ἀριθμῶν.

Ὀνομάζεται ἡ εὐθεία ποὺ εἶναι κάθετη σὲ ἕνα εὐθύγραμμο τμήμα καὶ διέρχεται ἀπὸ τὸ μέσον του.

Ὀνομάζεται ἡ γωνία ποὺ τὸ μέτρο της εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ 180⁰ καὶ μικρότερο ἢ ἴσο μὲ 360⁰.

Ὀνομάζεται ἡ τεθλασμένη γραμμὴ ποὺ δὲν εἶναι κυρτή.

Ὀνομάζεται τὸ σχῆμα (γωνία, τεθλασμένη, εὐθύγραμμο σχῆμα) στὸ ὁποῖο ὑπάρχει μία πλευρὰ ἡ ὁποία ὅταν προεκταθεῖ κάνει τὸ σχῆμα νὰ βρίσκεται σὲ δύο ξεχωριστὰ ἠμιεπίπεδα.

Ὀνομάζεται ἡ γωνία ποὺ τὸ μέτρο της ἰσοῦται μὲ 0⁰.

Λέγονται τὰ κλάσματα ποὺ ἔχουν ἴδιους παρονομαστές.

Ὀνομάζεται ἡ γωνία ποὺ ἔχει μέτρο μεγαλύτερο ἀπὸ 0⁰ καὶ μικρότερο ἀπὸ 90⁰.

Ὀνομάζεται ἡ γωνία ποὺ τὸ μέτρο της ἰσοῦται μὲ 90⁰.

Ὀνομάζεται τὸ παραλληλόγραμμο ποὺ ἔχει ὄλες του τὶς γωνίες ὀρθές.

Ὀνομάζονται δύο εὐθεῖες τοῦ ἴδιου ἐπιπέδου οἱ ὁποῖες δὲν τέμνονται ποτὲ ὅσο κι ἂν προεκταθοῦν.

Ὀνομάζεται τὸ τετράπλευρο ποὺ ἔχει τις ἀπέναντι πλευρές του παράλληλες.

Ὀνομάζονται δύο γωνίες ποὺ ἔχουν ἄθροισμα 180⁰.

Ὀνομάζεται τὸ ἄθροισμα τῶν πλευρῶν ἑνὸς εὐθυγράμμου σχήματος.

Ὀνομάζεται ἡ γωνία ποὺ τὸ μέτρο της εἶναι 360⁰.

Εἶναι οἱ ἀριθμοὶ ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὸν πολλαπλασιασμὸ ἑνὸς ἀριθμοῦ μὲ ὁποιονδήποτε φυσικό.

Ὀνομάζεται ἔνα παραλληλόγραμμο ποὺ ἔχει ὅλες του τὶς πλευρὲς ἴσες.

Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔχει καθόλου διαστάσεις.

Ὀνομάζονται δύο γωνίες ποὺ ἔχουν ἄθροισμα 90⁰.

Ὀνομάζεται ἡ γραμμὴ ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ διαδοχικὰ εὐθύγραμμα τμήματα ποὺ δὲ βρίσκονται ὅλα στὴν ἴδια εὐθεία.

Ὀνομάζονται δύο εὐθεῖες ποὺ ἔχουν ἔνα μόνο κοινό σημεῖο.

Ὀνομάζεται κάθε εὐθεία ἡ ὀποία τέμνει τὸν κύκλο σὲ δύο σημεῖα

Ὀνομάζεται κάθε εὐθεία ποὺ εἶναι ἔτσι ὥστε ἡ ἀπόσταση τοῦ κέντρου τοῦ κύκλου ἀπὸ αὐτὴν νὰ εἶναι μικρότερη ἀπὸ τὴν ἀκτίνα.

Ὀνομάζεται ἕνα παραλληλόγραμμο ποὺ εἶναι ταυτόχρονα καὶ ῥόμβος καὶ ὀρθογώνιο.

Τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο κομμάτια στὰ ὁποῖα χωρίζεται ὁ κύκλος ἀπὸ δύο σημεῖα του.

Ὀνομάζεται τὸ τετράπλευρο ποὺ ἔχει μόνο δύο πλευρὲς παράλληλες.

Ὀνομάζεται τὸ εὐθύγραμμο τμῆμα ποὺ φέρνουμε ἀπὸ μιὰ κορυφὴ ἑνὸς τριγώνου κάθετα πρὸς τὴν εὐθεία ποὺ περιέχει τὴν ἀπέναντι πλευρά.

Ὀνομάζεται κάθε εὐθύγραμμο τμῆμα ποὺ ἔχει τὰ ἄκρα του σὲ σημεῖα τοῦ κύκλου.